zaterdag 6 oktober 2007

Het Gesprek

De marxist leninist en huidige mededirecteur van Het Gesprek Derk Sauer, CEO, Independent Media Sanoma Magazines, with his wife Ellen Verbeek, Cosmopolitan, Russia.

3 februari van dit jaar schreef ik op deze weblog over mijn grote extreem linkse vriend, de miljonair Derk Sauer, het volgende:

'Ik zag gisterenavond laat een herhaling van De Wereld Draait Door, met als gasten onder andere mijn oude kameraad Derk Sauer en zijn echtgenote Ellen Verbeek, die om verder onduidelijk gebleven redenen waren uitgenodigd en onbedoeld een hilarische wending aan het tv-programma gaven. Aan het slot van de uitzending vroeg mede-presentator Marc Marie Huijbregts opnieuw de enige relevante vraag die een journalist aan Derk en Ellen kan stellen, namelijk hoe dat zit met de Russische mafia-contacten. Verbeek maakte een wegwerp gebaar, maar op aandringen ging Sauer daar toch op in. Dat was niet verstandig, want ineens werd duidelijk dat Derk in zijn eigen leugens is gaan geloven. Hij verklaarde dat hij de Russische mafia de deur had gewezen en nooit meer iets van hen had vernomen. Zo simpel was het volgens hem. Zo simpel is het in werkelijkheid natuurlijk niet, want anders zou elke miljonair en politicus dat doen en zou de mafia al snel failliet zijn gegaan. Dat Derk in zijn eigen leugens is gaan geloven bleek ook toen hij verklaarde dat hij elke dag een uur aan joga doet en wel tien minuten op zijn hoofd kon staan. Hij wilde het in de uitzending voordoen, maar dat mislukte op een uiterst potsierlijke manier. Zelfs geen seconde wist hij zelfstandig overeind te blijven. En toch gelooft hij werkelijk dat hij elke dag tien minuten op zijn hoofd kan staan. Hoe kan dat?Beste Marc Marie, om een begin van een antwoord daarop te kunnen geven, eerst even wat algemene achtergrondinformatie over mijn oude kameraad en zijn echtgenote, informatie uit Intermediair: ''Derk wordt ook lid van Marxistisch Leninistisch Centrum Nederland (MLCN), waar Daan Monjé de scepter zwaaide. Het is een van de paradoxen van zijn leven, dat Sauer als multimiljonair schatplichtig is aan een van de weinige stalinistische leiders die Nederland rijk was. Monjé is oprichter van de Socialistische Partij die hij in de beginjaren op een strikt maoïstische koers hield. Dissidenten werden zonder pardon de partij uitgegooid. Sauer had en heeft nog steeds veel bewondering voor deze Monjé, zo blijkt uit een interview in het tv-programma Andere Tijden.‘Hij runde de partij als een bedrijf. Hij had altijd dikke pakken geld in zijn achterzak. Geweldig!’ Geld verdienen en links zijn, hoeven elkaar niet uit te sluiten, leerde Sauer. En het kenmerkt hem dat hij – in tegenstelling tot Jan Marijnissen – nooit afstand nam van Monjé. Sauer is trouw aan zijn vrienden, wordt alom gesteld. Hij werkte als journalist bij de soldatenvakbond VVDM en ook als correspondent voor de VPRO in Ierland, waar hij naar eigen zeggen nog hand- en spandiensten voor de IRA verrichtte...Eind jaren tachtig besluit VNU een kans te wagen in Rusland, dat dan net open is voor buitenlandse investeerders. Sauer was meteen de gedoodverfde kandidaat. ‘Omdat hij maoïst was’, zegt uitgeefster Annemarie van Gaal, die tien jaar met hem samenwerkte in Moskou...Koos Guis, directeur van de internationale bladendivisie van Sanoma... destijds de baas van Sauer, ''We hadden een brutaal mannetje nodig. De Sovjetunie, want zo heette het toen nog, was het onontgonnen Wilde Oosten. Wij hadden het idee dat men daar bepaald niet zachtzinnig zaken deed, en het karakter van Sauer paste daarbij. Hij is op zijn zachtst gezegd geen verlegen man. Derk is iemand die door roeien en ruiten gaat om mensen te pakken te krijgen..."Het Moskouse project zou volledig mislukt zijn als Sauer en Van Gaal geen steun hadden gekregen van vrienden die toevallig links én rijk waren. Boudewijn Poelmann, Frank Leeman, Herman de Jong en Simon Jelsma hadden miljoenen verdiend met Novamedia, dat allerlei liefdadige doelen via de media probeerde te spekken. Met hun grootste succes, de Nationale Postcode Loterij, hadden ze al miljoenen verdiend. Sauer vond deze ‘rooie miljonairs’ in 1992 bereid om vier miljoen gulden in Independent Media te investeren, de uitgeverij die hij inmiddels met Van Gaal had opgericht.Velen vragen zich af hoe het mogelijk is dat Sauer in al die jaren relatief weinig last heeft gehad van de Russische overheid en de georganiseerde misdaad. Zonder steekpenningen en een hooggeplaatste beschermheer is dat volgens insiders onmogelijk. Koos Guis: ''Je moet er onorthodox zakendoen. In gewone taal heet dat inderdaad vuile handen maken. Daarom was Sauer zo geschikt. Hij heeft, op z’n Hollands gezegd, schijt aan autoriteiten. We wisten dat hij iemand was die op het scherp van de snede opereert. Dat je daar ook wel eens af kan donderen, was een risico voor ons ja, maar dat namen we bewust. Zo’n karakter heb je nodig anders red je het daar niet...''Joop van der Reijden, destijds directeur van Veronica, dat in 1993 probeerde een radiozender op te zetten met Independent Media, had korte tijd intensief contact met Sauer in Moskou. Hij memoreert hoe de deal stukliep, omdat het Russische advertentiebureau liefst tachtig procent van de opbrengsten eiste. ''Dat bureau was in handen van de maffia. Ik herinner me nog een gesprek met die heren in een Moskou’s luxe restaurant dat voor ons totaal leeg werd gehouden. Ze hadden nota bene stukken bij zich die ze een dag tevoren uit onze hotelkamer hadden gestolen. Onze vertegenwoordigster werd nog bedreigd...''''Hij is gewoon erg goed in het omgaan met de heersende klasse. Dat hele televisie-idee was bijvoorbeeld ontstaan, omdat hij een ministerszoon kende die iets van 175 radiofrequenties te verdelen had, maar die zelf niks van radio-maken wist. Sauer woont in die datsja tussen allemaal hoge Russen en hij nodigde die mensen ook regelmatig uit. Ik durf te wedden dat Jeltsin destijds ook bij hem geweest is. Zijn vrouw Ellen speelde daarbij een heel belangrijke rol, die is sociaal erg goed...''Maar geheel vrij van bedreigingen bleef ook Sauer niet. Nadat de hoofdredacteur van Playboy in 2001 werd neergeschoten, moet hij zichzelf en zijn gezin ook met bodyguards bewakenHij steunt nog steeds de SP en noemt zichzelf nog steeds socialist.'
Zie: http://www.intermediair.nl/artikel.jsp?id=117028

Nu mijn eigen ervaringen met Derk Sauer. Ik ken Derk al sinds het begin van de jaren zeventig toen wij beiden voor de Nieuwe Revu werkten, een tijdschrift van de VNU, waaraan de hoofdredacteur, de onvolprezen Ton van Dijk, een socialistisch signatuur probeerde te geven, zeer tegen de zin van directie en Raad van Bestuur van dit katholieke concern, waarin toen de voormalige collaborateur en latere Nederlandse premier Jan de Quay zitting had. Uiteindelijk werden Ton en ik eruit gegooid, vervolgens nam Derk de leiding over en maakte er een succesformule van met als reclamekreet: 'SEX, SPANNING EN SENSATIE,' met elke week een jongedame met grote blote borsten.Jaren later, in begin jaren tachtig, tijdens de Vondelstraat rellen, kwam ik Derk opnieuw tegen. Ditmaal op straat. Derk was inmiddels voor zichzelf begonnen en liep met een helmpje op tussen de barricaden goedkope cameraatjes uit te delen. Zodra de filmpjes door activisten waren volgeschoten met sensationele gevechtsbeelden konden ze bij Derk worden ingeleverd, die er dan weer een film van zou maken waaraan hij veel geld hoopte te verdienen. Derk is altijd uiterst gewiekst geweest en enigmatisch, to say the least, want in de tijd dat wij gewone stervelingen ons op de fiets door Amsterdam vervoerden, reed Derk al in een peperdure nieuwe Volvo die speciaal was aangepast zodat hij met zijn korte beentjes bij de rem en gaspedaal kon komen. In die auto reden we dan met zijn toenmalige vriendin naar bijvoorbeeld het Noordhollandse plaatsje Nes waar we heerlijk exclusief dineerden bij een eveneens peperdure Italiaan. Intussen was Derk nog steeds een maoist of iets dergelijks. Ik heb het nooit helemaal begrepen.Weer een decennium later, begin jaren negentig, kwam ik Derk opnieuw tegen, ditmaal op een kantoor in Moskou, waar net het communisme ineen gestort was. Mijn oude kameraad gaf inmiddels een aantal glossy bladen uit, waaronder de Moscow Times, waarvan ik nog een exemplaar in het Russisch heb met Madonna op de voorpagina. Op dat moment vroren dakloze bejaarden op banken in de Moskouse straten dood, zag je overal bedelende mensen en kon je in de enige winkelstraat met galeries voor enkele tientallen dollars meesterwerken kopen, ikonen die decennialang verstopt waren geweest. Ik was in Moskou om voor de Humanistische Omroep enkele tv-documentaires te maken over de sociale en politieke ineenstorting van het Russische Rijk. Intussen toonde Derk de Russen Madonna, die in pikante lingerie stond afgebeeld, en ondersteboven haar kruis liet zien waar ze een microfoon bij hield die verdacht veel op een penis leek. Op zijn manier verspreidde Derk de verworvenheden van de westerse beschaving, kennelijk in de overtuiging dat daar op dat moment een grote behoefte aan was. Dat vond ik toen opmerkelijk gedrag voor een maoist of iets dergelijks en toen ik hem ernaar vroeg gaf hij wijselijk geen antwoord.Terwijl de Russische mafia steeds machtiger werd, kon men in Sauer's Moscow News het volgende lezen: 'The Yuppies Are Coming! This group of hipsters are among a chosen few who are defying Moscow's stacked-up odds: shortages, downward mobility and a nihilistic outlook. A new breed of Moscow youth like money, want a better life for themselves and are fending off the system which chokes so much of their city... "I like to make money," said 25-year-old Sterligov, founder of the Russian Millionaire's Club, who also earns hard currency. "And money makes money."'Deze neoliberale propaganda verscheen in een land waar als gevolg van de ineenstorting 40 procent van de bevolking onder de armoedegrens leeft, de gemiddelde levensverwachting van de man is gedaald naar 58 jaar, het gemiddeld inkomen per hoofd van de bevolking lager is dan dat van 1978 toen men nog onder de communisten leefde en de kindersterfte drie keer zo hoog is als in Nederland. Men zou als maoist denken dat deze bevolking wel wat anders aan het hoofd zou hebben dan yuppies en het kruis van Madonna. Zo niet Derk. Hij en zijn redactie vonden het getuigen van 'een nihilistische kijk' als niet iedere arme sloeber meteen ambieerde een yuppie te worden. Op een avond nam hij mij en de filmploeg mee naar een mafiafeest, speciaal ter gelegenheid van de komst van de nieuwe Beaujolais Primeur. Na ons eerst door een haag bedelaars te hebben geworsteld, betraden we een warme, hel verlichte zaal, waar op een grote tafel Franse wijnflessen lagen te pronken. Benevens allerlei types in verkeerd zittende Armani-pakken en hun geblondeerde vrouwen, waren er de onvermijdelijke callgirls die je overal tegenkwam en zowaar ook een hoge prelaat van de Russische orthodoxe kerk. Daar tussendoor schuifelde de vrolijk lachende kleine Derk. Ik kwam er ook mafiosi uit Houston tegen die toen nog druk doende waren de markt af te tasten om te kijken of ze zich in het Russische milieu konden binnenknokken. Overigens vergeefs aangezien de Russische mafia nog meedogenlozer en gewelddadiger is dan de Amerikaanse, zoals al spoedig aan het aantal moordaanslagen op vooral 'zakenmensen' zou blijken. Derk wist daarentegen overeind te blijven dankzij zijn goede contacten. Iedereen in Moskou wist wie bij de mafia zat, er werd openlijk over gesproken en de Russische mafiosi zelf maakten zonder omwegen aan iedereen die er belang bij had, dus iedereen met geld, duidelijk welke organisatie ze vertegenwoordigden. Al die jaren wist Derk zich in dit milieu te handhaven. Sterker nog: mijn linkse kameraad wist in dit ineen gestort imperium binnen een decennium tenminste 150 miljoen bijeen te schrapen.Meer over mijn linkse kameraad, die inmiddels multimiljonair is, in een volgend stukje.Voor het optreden van Derk en Ellen zie: http://dewerelddraaitdoor.vara.nl/terugkijken.php?id=255

Zie: http://stanvanhoucke.blogspot.com/2007/02/derk-dauer.html '

Ik zou niet op dit onderwerp zijn terug gekomen ware het niet dat ik op de website van De Nieuwe Reporter een juichend stuk tegenkwam over mijn grote vriend en marxistisch leninistische miljonair Derk.

De aanhef was dit:

'"Weg met het onderzoek, vertrouw op je passie"
Email artikel: Print artikel: Reacties: 18
24 september, 2007 Bart Brouwers

Media-ondernemer Derk Sauer had er, aan het einde van de eerste INMA-congresdag, zijn buik meer dan vol van: een hele dag kijken en luisteren naar collega's die het ene onderzoek na het andere presenteerden, maar nooit met echt relevante cijfers durfden te komen. "Al die prachtige presentaties, de ene helft begrijp ik niet en de andere helft vertrouw ik niet."

Sauer, actief in onder meer Moskou, Londen en Nederland, sprak op het Vlaams-Nederlandse uitgeverscongres dat op 21 en 22 september in het Zuid-Limburgse Vaals plaatsvond. In grote stappen maakte hij gehakt van zowel een aantal gangbare meningen in uitgeversland als de meer specifieke theorieen van de sprekers die voor hem aan het woord waren.' Enzovoorts... De lofrede op Derk leverde deze twee eerste reacties op:

'Hans van Willigenburg september 24th, 2007 at 11:06 am
Die Sauer is een ondernemer naar mijn hart. Genadeloos prikt hij door het provincialisme en de baantjestellerij van de Nederlandse journalistiek heen… Geen wonder dat die man lekker in het buitenland zit en ons af en toe voor zijn eigen plezier komt geselen. Wij vráágen erom!Uitgaan van eigen kracht, hard werken & risico's nemen, dat is zijn -in de kern eenvoudige- concept. (En in twee van de drie zijn Nederlanders doorgaans erg matig bedreven.) Wat moet die man smullen als hij weer voor een zaaltje mediakabouters mag optreden. Zet 'm op, Derk! En zweepje mee, he…?

Olaf Molenaar september 24th, 2007 at 1:04 pm
Goed stuk. ik volg Derk Sauer al sinds zijn Nieuwe Revu tijd. En ik ben het volkomen met hem eens. Ondernemers moeten meer hun passie volgen en minder kijken naar cijfertjes. Het eeuwige dilemma en de strijd tussen Marketing (cijfertjes) en Sales (de passie)
Van allebei heb je een beetje nodig maar Ondernemers die orgineel zijn en vol passie zijn hebben we in Nederland niet zo veel.(veel Amerikaans georienteerde kloonen)
Er is weinig veranderd sinds Droogstoppel in Max Havelaar.'

Om het enthousiasme voor zoveel daadkracht en ondernemerslust in wat bredere context te plaatsen, reageerde ik op de website van De Nieuwe Reporter met mijn hierboven samengestelde stukje over Sauer. Dezelfde dag nog stond er de volgende vermelding:

'stan van houcke september 26th, 2007 at 9:25 pm
Op deze plaats stond een reactie van Stan van Houcke op het stuk van Bart Brouwers. Na intern overleg heeft de redactie van De Nieuwe Reporter besloten die reactie te verwijderen.
De redactie vond dat er sprake was van een zware beschuldiging zonder dat er voor die beschuldiging bewijs werd aangedragen en zonder dat er ruimte werd geboden voor wederhoor.
De Nieuwe Reporter is in dit geval de organisatie die 'publiceert' en derhalve voelen we ons journalistiek en juridisch aanspreekbaar voor de openbaarmaking.
Aan de auteur, Stan van Houcke, wordt gevraagd zijn reactie zodanig te herschrijven dat er geen beletselen meer zijn voor publicatie.
Voor de volledigheid: de redactie controleert reacties grotendeels pas achteraf. Vandaar dat de bijdrage van Van Houcke enige tijd op De Nieuwe Reporter stond.'

Zie: http://www.denieuwereporter.nl/?p=1183

Ik reageerde daarop als volgt:

'stan van houcke september 27th, 2007 at 4:35 pm
beste censor
in 2005 schreef Laura Starink na een bezoek aan Rusland: ‘De meeste intellectuelen die ik spreek steunen Chodorkovski. Als ik vraagtekens plaats bij zijn illegale handel en wandel, zegt iemand: “Luister, iedereen die de laatste 15 jaar in Rusland heeft gewoond en gewerkt, heeft de wet overtreden en kan op elk moment gearresteerd worden.” Een vriendin formuleert het zo: “Wij hebben allemaal boter op ons hoofd. Daarom begrijpen wij Chodorkovski zo goed.”’ einde citaat. hoe wist mijn vriend derk sauer als marxist in diezelfde tijd in rusland meer dan 160 miljoen bijeen te sprokkelen en dat allemaal zonder ook maar een grammetje boter op zijn hoofd te hebben gehad? het is een godswonder, maar daar staat tegenover dat nederlanders in tegenstelling tot russen nooit corrupt zijn. gelukkig maar.'

Theo Dersjant, de censor van De Nieuwe Reporter, was zo vriendelijk me een email te sturen:

'-----Oorspronkelijk bericht-----
Van: Dersjant,Theo M.W. [mailto:m.dersjant@fontys.nl]
Verzonden: donderdag 27 september 2007 11:15
Aan: stan10@planet.nl
Onderwerp: De Nieuwe Reporter
Beste Stan van Houcke,
Meeslepende reactie over Derk Sauer. Niettemin hebben we als redactie van De Nieuwe Reporter gemeend die reactie te moeten verwijderen. Ervoor in de plaats hebben we onderstaande mededeling geplaatst:
1. Op deze plaats stond een reactie van Stan van Houcke op het stuk van
Bart Brouwers. Na intern overleg heeft de redactie van De Nieuwe Reporter besloten die reactie te verwijderen.
De redactie vond dat er sprake was van een zware beschuldiging zonder dat er voor die beschuldiging bewijs werd aangedragen en zonder dat er ruimte werd geboden voor wederhoor.
De Nieuwe Reporter is in dit geval de organisatie die 'publiceert' en derhalve voelen we ons journalistiek en juridisch aanspreekbaar voor de openbaarmaking.
Aan de auteur, Stan van Houcke, wordt gevraagd zijn reactie zodanig te herschrijven dat er geen beletselen meer zijn voor publicatie.
Voor de volledigheid: de redactie controleert reacties grotendeels pas achteraf. Vandaar dat de bijdrage van Van Houcke enige tijd op De Nieuwe Reporter stond.
De redactie.
In feite komt het er op neer dat er wel veel suggesties worden aangedragen voor het feit dat Sauer danwel sterk gelieerd is aan de Russische maffia, danwel er actief deel van uitmaakt. Dat is een beschuldiging die van dermate ernstige aard is dat er ons inziens sprake moet zijn van hard bewijs en de mogelijkheid tot wederhoor. Beide troffen we niet aan.
De Nieuwe Reporter faciliteert in dit geval je reactie en om die reden voelen we ons er medeverantwoordelijk voor.
Tegelijk schuwen we het stevige debat niet. Ik zou je derhalve zeer gemeend willen inviteren je reactie dermate aan te passen dat we er minder moeite mee hebben.
Los daarvan de suggestie niet een heel lang stuk uit een ander artikel te kopiëren, maar liever een link op te nemen. Bovendien ontging mij de relevantie van het feit dat iemand korte beentjes heeft en daarom niet bij het gaspedaal van z'n auto kan. Maakt dat iemand suspect?
Ik hoop oprecht dat we er uit kunnen komen.
Met collegiale groet,
Theo Dersjant.'

Ik mailde het volgende terug:

'-----Oorspronkelijk bericht-----
Van: Stan van Houcke [mailto:stan10@planet.nl]
Verzonden: do 27-9-2007 16:14
Aan: Dersjant,Theo M.W.
Onderwerp: RE: De Nieuwe Reporter
beste theo
in 2005 schreef Laura Starink na een bezoek aan Rusland: 'De meeste intellectuelen die ik spreek steunen Chodorkovski. Als ik vraagtekens plaats bij zijn illegale handel en wandel, zegt iemand: "Luister, iedereen die de laatste 15 jaar in Rusland heeft gewoond en gewerkt, heeft de wet overtreden en kan op elk moment gearresteerd worden." Een vriendin formuleert het zo: "Wij hebben allemaal boter op ons hoofd. Daarom begrijpen wij Chodorkovski zo goed."' Einde citaat. Ik begrijp dat deze zware beschuldiging niet op jullie website zou worden geplaatst. ik heb overigens alleen beschreven, inclusief de korte beentjes, de conclusie laat ik aan de lezer over. dat citeren is een ander punt waar jullie je aan storen. ik doe dat om de lezer te informeren, niet om jullie dwars te zitten. ik had overigens niet gereageerd, als de reacties en het stuk wat terughoudender waren geweest. ikzelf ben nogal gevoelig voor blinde adoratie.
succes met de site
collegiale groet
stan'

Dersjants reactie was deze:

'-----Oorspronkelijk bericht-----
Van: Dersjant,Theo M.W. [mailto:m.dersjant@fontys.nl]
Verzonden: donderdag 27 september 2007 16:56
Aan: Stan van Houcke
Onderwerp: RE: De Nieuwe Reporter
Beste Stan,
Hoezeer ik sympathiseer me je poging een in jouw ogen ongenunaceerd (te positief) beeld van iemand die je (te) goed kent, te corrigeren, zijn wij van mening dat we daarbij wel enige spelregels in acht moeten nemen. Ik vrees dat een rechter in ultimo zal oordelen dat hier enerzijds sprake is van forse reputatieschade, zonder dat daar anderzijds een snipper bewijs tegenover staat. In zulke gevallen neigt de rechter - vrees ik - naar de bescherming van de reputatie. Zelfs suggesties kunnen die reputatie schaden. Maar los van deze juridische overweging vind ik dat we met faire middelen moeten strijden en dat er ook nog journalistieke overwegingen zijn om iemand alleen pas dan tot de enkels toe af te branden als daar spijkerhard bewijs voor ligt (en het 'gepleegde feit' in verhouding staat tot de reputatieschade).
Ik hoop dat je er in alle collegialeiteit enig begrip voor kunt opbrengen.
Met collegiale groet,
Theo Dersjant,
De Nieuwe Reporter.'

Tenslotte mailde ik:

'beste theo
zeker, ik heb bijna voor iedereen enig begrip. zelfs voor derk die als marxist of whatever binnen een decennium multimiljonair wist te worden in een land dat volledig was ineen gestort, zie daarvoor de feiten die ik gaf. ik begrijp dat voor jullie dit niet betekent dat er ook maar iets niet door de beugel kon. sterker nog: uit het lovende stukje over mijn oude kameraad spreekt een zekere bewondering. het is ieders goed recht voor wie dan ook bewondering te hebben, maar het is ook ieders goed recht in een democratie om iemands integriteit ter discussie te stellen. Zie Laura Starink's woorden. Hoe dacht je zelf dat in een ineen gestort systeem iemand meer dan 160 miljoen binnen een decennium bijeen kan sprokkelen in een land waar iedereen die de 'laatste 15 jaar in Rusland heeft gewoond en gewerkt, de wet heeft overtreden en op elk moment gearresteerd kan worden?' Men hoeft geen reputatie te beschadigen, maar men hoeft ook geen reputaties te scheppen. geef gewoon de feiten, de rest spreekt voor zich. vandaar dat ik nergens heb geschreven dat sauer een mafiosi is. dat hoeft ook niet. de feiten spreken voor zich. lees het stuk nog maar eens. groet stan.'

Nooit zal ik schrijven dat mijn grote vriend Derk een mafiosi is. Wel stel ik vast dat hij schatrijk wist te worden in een tijd dat de mafia een invloedrijke rol speelde in het kapitalistische Rusland. In de woorden van Koos Guis: ''Je moet er onorthodox zakendoen. In gewone taal heet dat inderdaad vuile handen maken. Daarom was Sauer zo geschikt.' Overigens leverde de lofrede op onze marxistische miljonair in De Nieuwe Reporter een andere sceptische reactie op:

'Olaf Koens

september 24th, 2007 at 2:56 pm
Bij het ‘succesverhaal’ van de Moscow Times vallen wel wat kanttekeningen te plaatsen. Voor zover ik weet is die krant bijvoorbeeld niet financieel rendabel, en leunt het op andere publicaties van Sauer. Kwalitatief valt er weinig aan te merken, maar meer dan de helft van de inhoud bestaat uit ‘Reuters’, ‘AP’ of ‘Bloomberg’.
Wanneer dat regionale villablaadje daadwerkelijk twee miljoen euro opbrengt, dan is het een kwalijke zaak dat Sauer zo slecht betaalt. Ik ken veel journalisten die weglopen bij Independent Media simpelweg omdat het honorarium amper voldoende is de huur in deze stad te betalen.
En vernieuwend zou je de Moscow Times niet meer kunnen noemen. Hun website is een ramp, er verschijnen amper bijlages (met uitzondering van ‘real-estate’) en voor mooie reportages en onderzoeksjournalistiek moet je een paar kranten verder kijken. Het lijkt wel alsof de Moscow Times het huidige Moskouse medialandschap amper kan bijbenen.'

Dit onderwerp lijkt me Een Gesprek waard. Al dan niet in De Nieuwe Reporter of bij Het Gesprek. Wellicht levert het nog meer meeslepende reacties op. Je weet maar nooit. Misschien kunnen mijn collega's dan eens vragen waarom Sauer ineens met zijn miljoenen zo aan de weg timmert in Nederland. Kan dat niet meer in Rusland?

De Pro-Israel Lobby 44



'Milton Viorst on ‘The Israel Lobby’

About 30 or so years ago, when I first began to write of my concern that Israel was embarked on a course that would lead only to recurring wars, or perhaps worse, I received a letter from Abraham H. Foxman, then as now the voice of the Anti-Defamation League, admonishing me as a Jew not to wash our people’s dirty linen in public. I still have it in my files. His point, of course, was not whether the washing should be public or private; he did not offer an alternative laundry. His objective was—and remains—to squelch anyone who is critical of Israel’s policies.
In the ensuing years, Foxman and a legion of like-minded leaders, most but not all of them Jewish, have been remarkably successful in suppressing an open and frank debate on Israel’s course. In view of Israel’s impact on America’s place in the world, it is astonishing how little discussion its role has generated. As a practical matter, the subject has been taboo. John J. Mearsheimer and Stephen M. Walt, professors of political science at the University of Chicago and Harvard’s John F. Kennedy School of Government, respectively, have challenged this taboo in their new book, “The Israel Lobby and U.S. Foreign Policy.” Foxman, in an effort to discredit them, has written a rejoinder in his book “The Deadliest Lies: The Jewish Lobby and the Myth of Jewish Control.”
The controversy over Mearsheimer and Walt’s views has been going on since March of last year, when they first presented their argument in the London Review of Books. In their essay, they contended that support of the magnitude that the United States gives Israel might have been justified during the Cold War but is not defensible, “on either strategic or moral grounds,” under the conditions that currently prevail in the Middle East. America’s unconditional backing, they argued, is harmful to its own interests and possibly even to Israel’s, and it is made possible only by the influence of the Israel lobby over U.S. foreign policy. The article touched a sensitive chord among many of Israel’s defenders, generating a furor. Now Mearsheimer and Walt have written a book which, while more comprehensive at nearly 500 pages, recapitulates the original themes. Foxman acknowledges basing his book-length reply on the article, so impatient was he to proclaim its authors guilty of “distortions, omissions and errors.”
The late social critic Irving Howe, deeply committed to Israel himself, used to argue that Jewish leaders like Foxman depend for their status on ceaselessly trumpeting the dangers faced by the Jewish people, and particularly by Israel, from a hostile world. These leaders, Howe insisted, exploit the scars which inquisitions, pogroms and the Holocaust have left on the collective Jewish psyche, scars which distort Jewish political judgment. Foxman is no doubt sincere in agonizing over the dangers that Jews have historically faced. But Howe argued that these dangers had become a vested interest for the leaders of Jewish organizations, making an open and honest debate all but impossible in American Jewish circles and in America’s political culture generally.
Foxman does not quite accuse Mearsheimer and Walt—though other disapproving critics do—of being anti-Semitic. But he uses intimidating language nonetheless, pointing to a “level of quiet, subtle bigotry—an attitude that may not run to the actual hatred of Jews but that assumes that Jews are somehow different, less respectable, less honorable, more treacherous, more devious than other people. ... [I]t’s only natural that people who exhibit this kind of bias against Jews should look a little askance at the special relationship that exists between American Jews and the nation of Israel.”'

Lees verder:
http://www.truthdig.com/arts_culture/item/20071004_milton_viorst_on_the_israel_lobby/

vrijdag 5 oktober 2007

Het Neoliberale Geloof 56

Twee zeer interessante lezingen volgende week. De moeite waard om ze te volgen:

'De Globaliseringslezing presenteert in één week maar liefst twee opiniemakers die niet bang zijn om heilige huisjes omver te trappen.

Op dinsdag 9 oktober:
Bjørn Lomborg: Cool it! Zin en onzin in het debat over klimaatverandering.

Op donderdag 11 oktober:
Naomi Klein: De Shockdoctrine. De opkomst van het rampenkapitalisme.

De 19e Globaliseringslezing
Op dinsdag 9 oktober komt Bjørn Lomborg naar Felix Meritis om in discussie te gaan over zijn nieuwe boek Cool It! Zin en onzin in het debat over klimaatverandering.

Met Femke Halsema (GroenLinks), Liesbeth van Tongeren (Greenpeace Nederland) en Rick vander Ploeg als vooorzitter.

Lomborg is de auteur van de bestseller The skeptical environmentalist, werd in 2004 door time Magazine uitgeroepen tot één van de honderd invloedrijkste mensen ter wereld. Lomborg is tevens oprichter van de Copenhagen Consensus. Hij kreeg de hele milieubeweging over zich heen toen hij bestaande dogma’s over milieubeleid kritisch onder de loep nam. Hij laat zich niet van de wijs brengen en pleit voor wetenschappelijke afwegingen om te komen tot effectieve oplossingen waar de arme kant van de wereld echt baat bij heeft. Opnieuw houdt Lomborg ons een spiegel voor: laten we ons niet teveel meeslepen in de emoties over de klimaatverandering? We hebben betere oplossingen nodig voor het terugdringen van het broeikaseffect. In plaats van goedbedoelde maar peperdure inspanningen die op termijn een gering resultaat sorteren, kunnen we meer doen tegen lagere kosten en met meer kans op succes. Voorop staat voor Lomborg het oplossen van dringende problemen in de wereld zoals honger, armoede en ziekte. ‘We moeten onszelf eraan blijven herinneren dat het niet ons ultieme doel is de broeikasgassen terug te dringen of de opwarming van de aarde tegen te gaan, maar dat we de kwaliteit van het leven en het milieu willen verbeteren. We willen de planeet fatsoenlijk achterlaten voor het nageslacht’. (In samenwerking met Uitgeverij Spectrum).

Auteursbezoek
Bjørn Lomborg is van maandag 8 oktober tot en met donderdag 11 oktober in Nederland voor de promotie van Cool it! Op maandag 8 en dinsdag 9 oktober is er gelegenheid om Lomborg te interviewen. Mocht u interesse hebben, dan kunt u contact opnemen met Françoise Parlevliet van Uitgeverij het Spectrum via telefoon, 030 2650618 of e-mail francoise@spectrum.nl.

De 20e Globaliseringslezing
Op donderdag 11 oktober presenteert de Canadese onderzoeksjournaliste Naomi Klein haar nieuwe boek: De shockdoctrine: de opkomst van het rampenkanpitalisme.
Met Lilianne Ploumen (dir. Cordaid en kandidaat voorzitter PvdA), Bart-Jan Krouwel (Rabobank), Kees Vendrik (GroenLinks) en Marcia Luyten als vooorzitter.

Ditmaal waarschuwt Klein voor de in haar ogen desastreuze gevolgen van westerse bemoeienis in rampgebieden. Zij herkent hier het gedachtengoed van de econoom Milton Friedman van de Chicago School of Economics. Tijdens reizen door Irak en later het tsunami gebied in Sri Lanka, ontdekte ze dat een hardhandige vorm van extreme make-over wordt toegepast op landen die al door diverse rampen zijn getroffen. Naomi Klein deed onderzoek in onder meer Irak, Azië, New Orleans en Argentië, en toont hoe zogenoemde ‘shocks’ worden gebruikt om een land opnieuw ‘te programmeren’. Zoals de shock van oorlog in Irak, de economische shock in Latijns-Amerika en de shock van natuurrampen in het Tsunami-gebied in Azië en in New Orleans na de orkaan Katrina.

Naomi Klein is journalist en schrijver van de internationale bestseller No Logo, de strijd tegen de dwang van de wereldmerken. (in samenwerking met Uitgeverij De Geus).

De 19e Globaliseringslezing op dinsdag 9 oktober is in samenwerking met Uitgeverij Het Spectrum.
De 20e Globaliseringslezing op donderdag 11 oktober is in samenwerking met Uitgeverij De Geus
Beide lezingen vinden plaats in het Felix Meritis, Keizersgracht 324 te Amsterdam.
Aanvang filmvertoning: 19.00 uur
Aanvang lezing en debat: 20.30 uur Toegang: € 12,50 / € 9,50 met kortingReserveren: receptie@felix.meritis.nl / telefonisch 020 – 623 13 11
Noot voor de pers: Informatie via globalisering@xs4all.nl of 020 – 620 9747 (Sandra Rottenberg)
Bezoek onze website met alle voorgaande Globaliseringslezingen op video en achtergrondinformatie: http://www.globaliseringslezing./

De Amsterdam krant Het Parool schreef iemand met de naam Marc Laan een recensie over het nieuwe boek van Naomi Klein en zoals vaak in de polder gebruikte ook deze Marc zijn bespreking van een boek van Naomi Klein om zijn eigen opvattingen te ventileren. Hij schreef: 'De complottheorie van Klein levert genoeg huiswerk op voor de activistische Andersglobalisten, die haar vorige boek No logo aangrepen om wereldwijd antiglobaliseringsrellen te ontketenen.' Dit heet officieel het criminaliseren van een al die niet vermeende tegenstander/vijand. Marc blijkt uit zijn stukjes een fervente neoliberaal te zijn. Dat is niet vreemd. Vreemd is wel dat hij daar een krant voor mag gebruiken. Leest u nog eens wat hij schreef. Die zin bevat tenminste drie kwalificaties. Dat is knap. Waarom hij het boek niet gewoon kan beschrijven, zegt meer over hemzelf dan over het boek. Marc gaat het ver schoppen bij de commerciele massamedia. Hou die naam in de gaten. Propagandisten duiken overal op. Marc Laan dus.

Van Sandra Rottenberg, betrokken bij de organisatie van de lezingen, vernam ik net het volgende:

'Voor de volledigheid: Femke Halsema komt niet (dubbele afspraak gemaakt...), wel komt Klaas van Egmond, directeur van het Milieu-en Natuur Planbureau, die vooruit zal lopen op het rapport ' Nederland Elders' (verschijnt in november) over de relatie tussen klimaatverandering, armoede en biodiversiteit en de rol van Nederland daarin.'

11 september 2001 (33)

'Seven CIA Veterans Challenge 9/11 Commission Report
Official Account of 9/11 a “Joke” and a “Cover-up”
by Alan Miller

Seven CIA veterans have severely criticized the official account of 9/11 and have called for a new investigation. “I think at simplest terms, there’s a cover-up. The 9/11 Report is a joke,” said Raymond McGovern, 27-year veteran of the CIA, who chaired National Intelligence Estimates during the seventies. “There are a whole bunch of unanswered questions. And the reason they’re unanswered is because this administration will not answer the questions,” he said. McGovern, who is also the founder of VIPS (Veteran Intelligence Professionals for Sanity), is one of many signers of a petition to reinvestigate 9/11.[1]
During his 27-year CIA career, McGovern personally delivered intelligence briefings to Presidents Ronald Reagan and George H.W. Bush, their Vice Presidents, Secretaries of State, the Joint Chiefs of Staff, and many other senior government officials. Upon retirement in 1990, McGovern was awarded the CIA’s Intelligence Commendation Medallion and received a letter of appreciation from then President George H. W. Bush. However, McGovern returned the award[2] in 2006 in protest of the current George W. Bush Administration’s advocacy and use of torture.
In his blurb for 9/11 and American Empire: Intellectuals Speak Out,” edited by David Ray Griffin and Peter Dale Scott, McGovern wrote[3]: “It has long been clear that the Bush-Cheney administration cynically exploited the attacks of 9/11 to promote its imperial designs. But the present volume confronts us with evidence for an even more disturbing conclusion: that the 9/11 attacks were themselves orchestrated by this administration precisely so they could be thus exploited. If this is true, it is not merely the case, as the Downing Street memos show, that the stated reason for attacking Iraq was a lie. It is also the case that the whole “war on terror” was based on a prior deception. This book hence confronts the American people---indeed the people of the world as a whole---with an issue second to none in importance and urgency. I give this book, which in no way can be dismissed as the ravings of ‘paranoid conspiracy theorists,’ my highest possible recommendation.”
William Christison, a 29-year CIA veteran, former National Intelligence Officer (NIO) and former Director of the CIA's Office of Regional and Political Analysis also describes the 9/11 Commission Report as a “joke” and offers even more outspoken criticism. In a 2006 audio interview[4] he said, "We very seriously need an entirely new very high level and truly independent investigation of the events of 9/11. I think you almost have to look at the 9/11 Commission Report as a joke and not a serious piece of analysis at all.”'

Lees verder: http://www.opednews.com/articles/genera_alan_mil_070922_seven_cia_veterans_c.htm

Iran 170

Geplukt van Johnito website:

'Onderstaande brief is verzonden aan de redacties van HET ELFDE UUR, NOVA, NOS, PAUW EN WITTEMAN en RTL Nieuws -Johnito

Geachte Redacties,

Hierbij wil ik mijn verbazing uitdrukken over het feit dat de Nederlandse nieuwsdiensten en actualiteiten / praatprogramma’s de aankomende VS aanval op Iran blijkbaar geen ‘nieuws’ vinden. Niet minder dan de Derde Wereldoorlog staat er aan te komen en U heeft het slechts over koetjes en kalfjes. Zelfs als u de benaming Derde Wereldoorlog overdreven vindt, is het toch duidelijk dat een VS aanval op Iran (VS dreigt zelfs met nucleaire bombardementen!) vele duizenden mensen, wellicht honderdduizenden, het leven zal kosten, miljoenen mensen op de vlucht zal doen slaan, en de regio voor vele jaren lang zal destabiliseren.
De heer Andries Knevel ondervraagt de minister van defensie over Afghanistan en laat van te voren een filmpje zien van een Taliban zelfmoordterrorist die zich voorbereidt op een aanslag. Zijn commentaar is: “dit is de vijand die we bestrijden“. Laat u ook een filmpje zien van Bush of Cheney die een oorlog plannen waar niet tien of honderd maar honderdduizenden mensen om het leven zullen komen en een heel land kapot wordt gemaakt? Om van de langere termijn gevolgen voor de wereld als geheel maar niet te spreken? En zoudt u deze mannen dan als vriend of vijand bestempelen?
Het is triest te zien hoe de media, en dan nog wel een christelijk geöriënteerde omroep, niets beter weet te verzinnen dan dit soort oppervlakkige en flinterdunne vijandsbeelden te creëren. Is dit de wijze waarop wereldvrede en het ‘Koninkrijk God’s hier op aarde’ moet komen? Maak liever een programma over de werkelijke redenen waarom de VS in deze regio zit (de controle over olie om daarmee zijn hegemonie in de wereld te vestigen) en vraag de minister waarom Nederland dat zonodig moet steunen? Ter informatie aan de minister die denkt dat we allemaal zo trots zijn op ons leger in Afghanistan: ik en vele anderen zijn helemaal niet trots, het is een schande dat we het nodig vinden om de politieke agenda van de VS te steunen, vanwege uiteindelijk, onze eigen handelsbelangen.
De NOS toont trots ‘unieke’ beelden van vuurgevechten van Nederlandse militairen met de Taliban in Afghanistan. Ik weet niet wat voor unieks daar aan is. Oorlog is oorlog en daarbij schieten mensen altijd op elkaar. Geen nieuws dus. Geef het Nederlandse volk liever echt nieuws, iets waar we wat aan hebben. Onderzoek en laat zien wat de democratische krachten zijn in Afghanistan en hoe we die het beste kunnen ondersteunen (dat is dus niet die marionet van de VS, president Karzai).
Uw berichtgeving is een belediging voor het Nederlandse volk. Denkt u nu heus dat er geen nadenkend deel van de bevolking is, die zich groen en blauw ergert aan deze op sensatie beluste, oppervlakkige en totaal nietszeggende prietpraat dat voor nieuws moet doorgaan?'

Lees verder: http://johnito.blogspot.com/2007/10/ingezonden-aan-de-redactie.html

donderdag 4 oktober 2007

Het Israelisch Expansionisme 51

Ik bezocht vanmiddag een seminar georganiseerd door het Haagse Institute of Social Studies en het ICCO onder de titel: 'Palestinian Refugees and International Law:
Prospects for resolving the impasse between Israel and the Palestinians.
Ik was verzocht kort enkele feiten te vertellen naar aanleiding van mijn bezoek aan Palestina. Ik had dit voorbereid:

'As a journalist I try to stick to the facts. Some historical facts. According to the UN Partition Plan of 1947 Israel was given about 53 percent of Palestine and the Palestinians were promised the remaining 47 percent of their own land to build a state there. During the war of 1948 Israel occupied about 25 percent of the land given to the Palestinians. What was left was 22 percent, containing the Westbank and Gaza. Since the war of 1967 Israel occupies this 22 percent. According to the UN bureau Ocha, which monitors the occupied territories, Israel has taken about 40 percent of the Westbank, being settlements, roads, military bases, nature reserves, etc. So what is left for a possible Palestinian state is about 14 percent of the 47 percent. 14 percent is less than a third of the land they got from the United Nations. These are facts about which there is no discussion in Israel. Everybody who is informed agrees that these are facts. They are all well documented.

Since 1988 the Palestinians accept the 22 percent as the maximum for their own state. They accept the loss of 25 percent of the land they got from the UN. Now, the question is, are they going to accept 14 percent of their land, a loss of 40 percent of the Westbank? Are they willing to accept dozens of little Bantustans, between which they cannot travel freely as a state? To put it differently: are the Palestinians willing to accept a gross violation of international law? Because everything Israel does with the occupied territories is illegal.

In June this year Prime Minister Olmert stated that Israel will decide at the very latest in 2010 where the final borders of the Jewish state will be situated. 2010. The question is: why does it take the state of Israel such a long time, at least 6 decennia, to decide where its borders lie?

History gives the answer. In 1938, Ben Gurion, later on the first prime minister of Israel, made it clear that he supported an establishment on parts of Palestine only as an intermediary stage. He wrote: ‘[I am] satisfied with part of the country, but on the basis of the assumption that after we build up a strong force following the establishment of the state – we will abolish the partition of the country and we will expand to the whole Land of Israel.’ In a letter to his son in 1937 he wrote: ‘No Zionist can forgo the smallest portion of the Land of Israel. [A] Jewish state in part [of Palestine] is not an end, but a beginning… Our possession is important not only for itself… through this we increase our power, and every increase in power facilitates getting hold of the country in its entirety. Establishing a [small] state… will serve as a very potent lever in our historical effort to redeem the whole country.’ In October 1938 Ben Gurion wrote to his children that ‘I don’t regard a state in part of Palestine as the final aim of Zionism, but as a mean toward that aim.’ A year earlier he told a group of American Jewish labour leaders in New York: ‘the borders [of the Jewish state] will not be fixed for eternity.’ Soon after the UN Partition Plan of 1947 Ben Gurion urged his party to accept the partition because it would never be final, ‘not with regard to the regime, not with regard to borders, and not with regard to international agreements.’ When Pinhas Rozen, who later became the first Justice Minister, demanded that Israel’s Declaration of Independence should cite the country’s borders, Ben Gurion objected, and both exchanged the following points:
Rozen: ‘There’s the question of borders, and it cannot be ignored.’
Ben Gurion: ‘Anything is possible. If we decide here that there’s to be no mention of borders, then we won’t mention them. Nothing is a priori [imperative].’
Rozen: ‘It’s not a priori, but it is a legal issue.’
Ben Gurion: ‘The law is whatever people determine it to be.’

This expansionism was maintained in the years to come. It should be noted that 60 percent of the Israeli soldiers who were killed in action in 1948, were killed in offensive actions in areas which were given by the UN not to the ‘Jewish state,’ but to the Palestinian state. According to the Israeli historian Ilan Pappe, who wrote the book ‘The Ethnic Cleansing of Palestine,’ the Zionists had to expel the Palestinians because otherwise the creation of a Jewish state would have been impossible. At that time there were more than a million Palestinians living in what is now Israel and only 600.000 Jews. Almost none of the 760.000 Palestinians who were driven out were allowed to return, and they lost all their property. Israel refuses to let these refugees return and refuses to compensate them. All in violation of international law and UN resolutions. All these years this extremism has been supported by the western powers. And Israel knows this. Nahum Goldmann, for many years president of the World Jewish Congress, stated that the military victory of 1948 had a marked psychological effect on Israel: ‘It seemed to show the advantages of direct action over negotiation and diplomacy… The victory offered such a glorious contrast to the centuries of persecution and humiliation, of adaptation and compromise, that it seemed to indicate the only direction that could possibly be taken from then on. To brook nothing, tolerate no attack, cut through Gordian knots, and shape history by creating facts seemed so simple, so compelling, so satisfying that it became Israel’s policy in its conflict with the Arab world.’ And the Christian world, responsible for the persecutions which culminated in the holocaust, accepts this extremism. Again: These are facts about which there is no discussion among experts. Everybody who is informed agrees that these are facts. They are all well documented by - among others - the respected Israeli historians Benny Morris, Avi Shlaim and Ilan Pappe. All these facts explain why Israel is the only country in the world that has not decided were its borders lie. Dunam for dunam is the expression among Israeli Zionists, acre for acre they are stealing the land of the Palestinians. The wall is only a recent illustration of this, but not yet the final example. In the meanwhile the hidden ethnic cleansing of Palestine doesn’t stop. Make the live of the Palestinian population as miserable as possible and they will finally have no other option than to leave. That’s Israel’s policy, as any UN-employee in the field will tell you.

In 1949, after the war, Ben Gurion said that: ‘now the issue at hand is conquest, not self-defence. As for setting the borders – it’s an open-ended matter.’ And it still is an open-ended matter, because, again, in violation of international law the West is actually supporting the Israeli expansionism. Even after the International Court of Justice in The Hague came to the conclusion that the wall, and the building of settlements are illegal and have to be dismantled immediately. The International Court of Justice, the highest legal authority in the world, added to this the following: ‘all States are under an obligation not to recognize the illegal situation resulting from the construction of the wall [and] are also under an obligation not to render aid or assistance in maintaining the situation created by such construction.’ Still, Israel is supported by the West on a political, diplomatic, economic and even military level and so the borders remain an open-ended matter, even after the General Assembly of the United Nations demanded that Israel complies with the ICJ advisory opinion, a resolution which was supported by an overwhelming majority of the world community, among them all European Union members. An open-ended matter, even after the UN Special Rapporteur John Dugard warned that ‘the Quartet and the road map process to which it is committed are not premised on the rule of law or respect for human rights… and the road map runs the risk of repeating the failures of the Oslo process which likewise took no account of human rights considerations.’ To be more precise: the International Court of Justice rejected in its advisory opinion the contention of Israel – supported by the United States and the European Union – that the issue of the wall was of a political rather than a legal nature and therefore could be resolved through negotiations between the two parties. In the meantime the Netherlands is an important transit station for weapons to Israel, according to a report which was published beginning October 2007.

It must be clear that fundamental issues of international law are here at stake. Does the West accept international law or doesn’t it accept international law. It’s that simple. Nations cannot accept part of international law and ignore the rest because it is politically convenient. It is just as absurd as acting as if a woman is partly pregnant. Professor Vaughan Lowe of Oxford University and chief advocate for the Palestinian cause at the ICJ proceedings stated that the most important consequence of the advisory opinion was that it: ‘established that the rights and duties of Palestine, and of Palestinians, are regulated by law and are not simply a matter for political negotiation. Palestine and Palestinians do not simply have claims and interests over which they must negotiate with Israel. They have legal rights. They do not have to bargain for these rights. They do not have to make concessions in return for recognition of those rights. They have those rights now and they are entitled to have those rights observed.’ Thus said this international law expert. In spite of all this the grave violation of the rights of the Palestinians goes on, unhindered, even supported by the West. In the meantime, according to Israeli polls, 40 percent of the Israelis support a further ethnic cleansing of Palestinian land, an ethnic cleansing like the one in ’48 and ’67. One of the deputy prime ministers of Israel in the current government, the minister of so called Strategic Threats, openly calls for such a forced transfer. And still, the West supports in practice this extremism.

Recently, Ray Dolphin, who works as a consultant for the United Nations in Jerusalem and who wrote the book The West Bank Wall. Unmaking Palestine said to me that if the west doesn’t respect international law by ignoring to do anything against the illegal wall and the illegal settlements the West not only destroys the power of those Palestinians who believe in the rule of law, still an overwhelming majority, but the West will also help the people who see violence as the only instrument to stop the occupation, which - to give only one example - led in 2006 to the killing of 120 Palestinian children by the Israeli army and Jewish settlers, according to Amnesty International. A very brutal occupation which lasts already for 40 years and by which the Palestinians are outlawed. Ray Dolphin literally said: ‘By ignoring international law you are giving Palestinian people no hope of solving this long-lasting occupation peacefully.’ We have to bear this in mind. We, the people from the democracies and the rule of law, we, the so called free people of the West, we ourselves create the contra-terror by supporting the daily terror against the Palestinian population.'

Ray Dolphin



'Ray Dolphin

Interview with Ray Dolphin, the Irish author of the book The West Bank Wall. Unmaking Palestine.

Ray Dolphin, who works as a consultant for the United Nations and is stationed in Jerusalem, explains what the actual purpose is of the West Bank wall. In his book he shows that the stealing of more Palestinian land is the real motive behind the building of the wall. It makes the creation of a viable Palestinian state impossible because it cuts up the West Bank in innumerable little Batustans, between which the Palestinians cannot move freely.
Dolphin: 'Israeli Prime Minister Ehud Olmert said that Israel would determine its permanent borders by the year 2010. Now obviously this date may slip, but I’m not sure if you’re aware that Israel is the only country in the world which has never declared where its borders lie. He has said – and members of his party Kadima have said – that the Wall, which is supposed to be a temporary security barrier, will play a large part in determining where these borders lie. So I’d just like to say something about [what happens] if the Wall becomes a border, which it is in many respects already, what that means for the people concerned, and also for the West Bank and the two-state solution.'

Listen to the interview: http://webdisk.planet.nl/houck006/default.aspx

Or: http://www.stanvanhoucke.net/audioblog/

woensdag 3 oktober 2007

De Israelische Terreur 255

In strijd met het internationaal recht steunt Nederland zelfs militair de Israelische bezetting en terreur:

'Persbericht

Campagne tegen Wapenhandel
Amsterdam, 3 oktober 2007

Nederland doorvoerland voor wapens Israël

Ten aanzien van Israël voert Nederland een dubbelzinnig wapenexportbeleid, zo blijkt uit het vandaag verschenen rapport ‘Wapenhandel en militaire samenwerking met Israël’ van de Campagne tegen Wapenhandel. Sinds het uitbreken van de tweede Intifada in 2002 wordt wapenexport vanuit Nederland naar Israël vrijwel niet meer toegestaan. Tegelijkertijd kunnen andere landen, met name de Verenigde Staten, zonder problemen op grote schaal militaire goederen via Nederland doorvoeren naar Israël. Zo wordt de schijn gewekt van een terughoudend beleid, terwijl in de praktijk niet wordt geprobeerd de wapenleveranties aan Israël daadwerkelijk te stoppen. In 2005 en 2006 werden ruim 160 miljoen slaghoedjes, 17 miljoen stuks munitie en tienduizenden patronen, rookgranaten en ontstekers uit de Verenigde Staten via Schiphol aan het Israëlische leger geleverd, zo blijkt uit het rapport. Zelfs tijdens de Libanonoorlog in 2006 werd deze doorvoer geen strobreed in de weg gelegd. Als Nederland zijn wapenexportbeleid serieus neemt, moet het aan de ongelimiteerde doorvoer van wapens naar Israël een einde maken. Dat dit niet gebeurt is een bewuste politieke keuze, concludeert de Campagne tegen Wapenhandel. Nederland deinst terug voor het nemen van eigen verantwoordelijkheid.Naast doorvoer is ook de levering van dual use goederen en wapenonderdelen niet met een terughoudend exportbeleid te verenigen. Hoewel export van militaire goederen niet wordt toegestaan, wordt de levering van dual use goederen meestal gewoon toegestaan. Dit is met name zorgelijk waar het gaat om nachtzichtapparatuur voor het Israëlische leger en om chemische stoffen die als grondstof voor gifgas kunnen dienen. Israël heeft het Verdrag Chemische Wapens niet getekend. Ook leveren Nederlandse bedrijven onderdelen voor F-16 vliegtuigen, Apache helikopters en Hellfire raketten aan Amerikaanse wapenproducenten die aan Israël doorleveren. F-16s, Apaches en Hellfires worden door Israël ingezet bij beschietingen en liquidaties in Palestijnse gebieden. De Campagne tegen Wapenhandel pleit voor een consequent terughoudend wapenexportbeleid ten aanzien van Israël, waaronder ook de doorvoer van wapens en de export van dual use goederen moet vallen. Een terughoudend wapenhandelsbeleid zou tweezijdig moeten zijn en ook moeten gelden voor Nederlandse aankopen bij de Israëlische defensie-industrie en voor samenwerking tussen Nederlandse en Israëlische defensiebedrijven. Vrede en mensenrechten in het Midden Oosten zijn niet gediend bij steeds maar toenemende bewapening. De brochure 'Wapenhandel en militaire samenwerking met Israël' is te vinden op www.stopwapenhandel.org'

Groen Links 4


En opnieuw heeft de censor van Groen Links mijn reactie op hun site verwijderd. Binnen vijf minuten bleef er dit nog van over:

'En terwijl onder aanvoering van GROEN LINKS het eindeloze gezever over de beveiliging van Hirisi Magan/Ali maar doorgaat, bericht de Independent het volgende: 'Record 22C temperatures in Arctic heatwave
By Steve Connor, Science Editor
Published: 03 October 2007

*knip*

Waarom vraagt mevrouw Halsema van GROEN LINKS daarover geen spoeddebat aan? Dit vormt een wezenlijke bedreiging van iedere burger op aarde, niet alleen die van een medewerkster van een neoconservatieve Amerikaanse denktank. Waar staat GROEN LINKS voor? In de verwachting dat censor Jeroen deze relevante vraag ditmaal laat staan, wacht ik op een antwoord van de partij.'
De censor van Groen Links schreef:

'Beste Stan,
Ik geloof toch echt dat ik duidelijk ben geweest. Op het forum van GroenLinks is plek voor elke mening en elk onderwerp. Over de Artic Heatwaves kun je makkelijk een eigen topic openen, bijvoorbeeld in het subforum Groen.Ik accepteer alleen niet dat alle onderwerpen door elkaar gaan lopen. Vandaar dat je vorige reactie is aangepast en dat ook hier ingrijp. Dat heeft niks met censureren te maken, maar wel alles met het leesbaar en overzichtelijk houden van het forum.Tenslotte kun je rechtstreekse vragen aan onze Tweede Kamerfractie beter stellen aan onze publieksdienst. Zij zijn ervoor om dit soort vragen te beantwoorden. Hier kun je discussiëren met geïnteresseerden in de politiek van GroenLinks.-
Jeroen'

Ik heb als volgt gereageerd:

'beste censor

de zaken lopen niet door elkaar. groen links is groen, dat wil zeggen de nadruk van zijn politiek is op milieu. daar volstrekt zich nu een ramp, zoals we in de independent kunnen lezen. dit feit is van immens veel meer belang voor de veiligheid van iedere aardbewoner dan het gezever over de veiligheid van een burger die voor een neoconservatieve Amerikaanse denktank werkt. als je dat niet begrijpt. dan houdt alles op. ik probeer te traceren waarom de waan van de dag ook bij groen links belangrijker is dan de wezenlijke problemen die ons allen aangaan. alles gebeurt in een context jeroen, als je die context weghaalt onstaat er krankzinnigheid, zoals nu het geval is waarbij een politieke partij zich uit publiciteitszucht druk maakt over 1 zaakje en een veel belangrijkere zaak links laat liggen.overigens is het buitengewoon hinderlijk dat een censor als jij zich telkens weer met dit soort reacties bemoeit. kennelijk wil je geen wezenlijke discussie over jouw partij. dit is de laatste keer dat ik reageer. ik wens je alle mogelijke succes toe met je werk. tenslotte, ik heb in het verleden vragen aan mevrouw Halsema gesteld, maar nooit een antwoord gekregen.
stan van houcke
Laatst bewerkt door stan van houcke (Vandaag 10:15:22)'

Merkwaardige partij.

Groen Links 3



En terwijl onder aanvoering van GROEN LINKS het eindeloze gezever over de beveiliging van Hirisi Magan/Ali maar doorgaat, bericht de Independent het volgende:

'Record 22C temperatures in Arctic heatwave
By Steve Connor, Science Editor
Published: 03 October 2007

Parts of the Arctic have experienced an unprecedented heatwave this summer, with one research station in the Canadian High Arctic recording temperatures above 20C, about 15C higher than the long-term average. The high temperatures were accompanied by a dramatic melting of Arctic sea ice in September to the lowest levels ever recorded, a further indication of how sensitive this region of the world is to global warming. Scientists from Queen's University in Ontario watched with amazement as their thermometers touched 22C during their July field expedition at the High Arctic camp on Melville Island, usually one of the coldest places in North America.
"This was exceptional for a place where the normal average temperatures are about 5C. This year we frequently recorded daytime temperatures of between 10C and 15C and on some days it went as high as 22C," said Scott Lamoureux, a professor of geography at Queen's.
"Even temperatures of 15C are higher than we'd expect and yet we recorded them for between 10 and 12 days during July. We won't know the August and September recordings until next year when we go back there but it appears the region has continued to be warm through the summer."
The high temperatures on the island caused catastrophic mudslides as the permafrost on hillsides melted, Professor Lamoureux said. "The landscape was being torn to pieces, literally before our eyes."
Other parts of the Arctic also experienced higher-than-normal temperatures, which indicate that the wider polar region may have experienced its hottest summer on record, according to Walt Meir of the US National Snow and Ice Data Centre in Colorado.
"It's been warm, with temperatures about 3C or 4C above normal for June, July and August, particularly to the north of Siberia where the temperatures have reached between 4C and 5C above average," Dr Meir said.
Unusually clear skies over the Arctic this summer have caused temperatures to rise. More sunlight has exacerbated the loss of sea ice, which fell to a record low of 4.28 million square kilometres (1.65 million square miles), some 39 per cent below the long-term average for the period 1979 to 2000. Dr Meir said: "While the decline of the ice started out fairly slowly in spring and early summer, it accelerated rapidly in July. By mid-August, we had already shattered all previous records for ice extent."'

Lees verder: http://environment.independent.co.uk/climate_change/article3021309.ece

Waarom vraagt mevrouw Halsema van GROEN LINKS daarover geen spoeddebat aan? Dit vormt een wezenlijke bedreiging van iedere burger op aarde, niet alleen die van een medewerkster van een neoconservatieve Amerikaanse denktank. Waar staat GROEN LINKS voor?

Groen Links 2



Uit de reacties op de site van Femke Halsema blijkt dat de meerderheid nogal gereserveerd zijn tegenover het enthousiasme van de Groen Linkse fractievoorzitster voor Hirsi Magan/Ali, medewerkster van een extreem rechtse Amerikaanse denktank. Lees bijvoorbeeld deze reactie:

'Ik woon in de VS en zelfs vlakbij Washington, DC. Ik vraag me of hoe reeel de bedreigingen aan het adres van Mevrouw Hirsi Ali werkelijk zijn in de VS. Nederland is een andere zaak, daar zit iedereen op elkaar's lip. In de VS valt ze nauwelijks op, we hebben hier veel vreemde vogels, waaronder onze president. Ik was blij voor Nederland dat zij van haar af waren en nu komt ze dus weer terug. Ay ay ay!Mevrouw Hirsi Ali heeft haar persoonlijke problemen verward met inzicht in de Islam en Nederland is er van links tot rechts ingevlogen en doet dat nog steeds. Het verbaasd mij niets dat ze voor een rechtse denktank is gaan werken. Dat is het soort mensen dat na een aanval in Irak nu een aanval in Iran goedpraten. Geef Mevrouw Ali de bescherming die ze nodig heeft maar neem haar alsjeblieft niet serieus.Het verbaasd me ook dat niemand in Nederland bezorgd is over het geweldadige Christendom dat Bush uitdraagt. Progressieven, wordt eindelijk eens wakker en laat je niet langer voor het Amerikaanse karretje spannen! Weg met de Jan Salie geest! Als Nederland (en Europa) geen progressieve buitenlandse politiek kunnen ontwikkelen, wie moet het dan doen? Weg met stoorzenders als een Wilders! Laat de zogeaamde Islam critici in hun blog gaarkoken, maar nogmaals, negeer ze.OK, na dit Transatlantische geluid, over en uit. Het is tijd voor mijn medicijnen...
A progressive voice of America

zuijlen
Voorbijganger

Uit: Verenigde Staten
Geregistreerd: 03 Oct 2007
Bijdragen: 1
E-mail'

Zie: http://forum.groenlinks.nl/viewtopic.php?id=1561&p=3

dinsdag 2 oktober 2007

De Israelische Terreur 254

'Israel’s Toy Soldiers
By Chris Hedges

If you are a young Muslim American and head off to the Middle East for a spell in a fundamentalist “madrassa,” or religious school, Homeland Security will probably greet you at the airport when you return. But if you are an American Jew and you join hundreds of teenagers from Europe and Mexico for an eight-week training course run by the Israel Defense Forces, you can post your picture wearing an Israeli army uniform and holding an automatic weapon on MySpace.
The Marva program, part summer camp part indoctrination, was launched in Israel in 1981. It allows participants, who must be Jewish and between the ages of 18 and 28, to fire weapons, live in military barracks in the Negev desert and saunter around in an Israeli military uniform saluting and taking long hikes with military packs. The Youth and Education Corps of the Israel Defense Forces run four 120-strong training sessions a year.
“Upon arrival, the participants experience an abrupt change into army life: wearing uniforms, accepting army discipline, and learning the programs and lessons integral to the program,” the Let Israelis Show You Israel Web site reads. “The program includes military content such as: navigation, field training, weapons training, shooting ranges, marches and more, as well as educational content such as: Zionism, Jewish Identity, history and knowledge of the land of Israel. All of this is taught in Hebrew in an intensive eight weeks.”
"The participants finish the program after completing a short, intensive, exhilarating military experience that allows them to taste Israel in a way that they never could before—as part of the Israel Defense Forces,” the site reads. “They leave the program with a feeling of belonging and a strong connection to Israel, and many return to Israel to continue the connection that was created in the framework of the Marva course.”
There are, of course, gushing testimonials about the program.
"I spent the first few days of Marva doubting my decision, wondering why I had come, wondering if there was any way out. With all of the running, yelling orders, discipline and Hebrew, I felt horribly out of place,” writes Canadian David Roth of his summer. “It was a completely different world from the one I was used to. All that changed, though, by the end of the first week. We had our first ‘Masa’ (Hike). It was very hard, but at the end, we all knew, our M16s were waiting for us at the ‘tekes’ (Ceremony). We got through the 8 kilometers and had our ‘tekes’ and got our guns. It felt amazing, and from that point on Marva was incredible.”'

Lees verder: http://www.informationclearinghouse.info/article18488.htm

Groen Links

Ali Shaito implored his mother, Muntaha, to stay conscious as she lay dying fromshrapnel wounds (Ghaith Abdul-Ahad / Getty Images).

Ik stuurde vanochtende deze reactie naar de website van Femke Halsema, het werd onmiddellijk gecensureerd:
'Mevrouw Halsema
zou u zo vriendelijk willen zijn om op onderstaande te reageren:
'No one is guilty in IsraelGideon LevyHaaretzNineteen inhabitants of Beit Hanun were killed with malice aforethought. There is no other way of describing the circumstances of their killing. Someone who throws burning matches into a forest can't claim he didn't mean to set it on fire, and anyone who bombards residential neighborhoods with artillery can't claim he didn't mean to kill innocent inhabitants.Therefore it takes considerable gall and cynicism to dare to claim that the Israel Defense Forces did not intend to kill inhabitants of Beit Hanun. Even if there was a glitch in the balancing of the aiming mechanism or in a component of the radar, a mistake in the input of the data or a human error, the overwhelming, crucial, shocking fact is that the IDF bombards helpless civilians. Even shells that are supposedly aimed 200 meters from houses, into "open areas," are intended to kill, and they do kill. In this respect, nothing new happened on Wednesday morning in Gaza: The IDF has been behaving like this for months now.But this isn't just a matter of "the IDF," "the government" or "Israel" bearing the responsibility. It must be said explicitly: The blame rests directly on people who hold official positions, flesh-and-blood human beings, and they must pay the price of their criminal responsibility for needless killing. Attorney Avigdor Klagsbald caused the death of a woman and her child without anyone imagining that he intended to hit them, but nevertheless he is sitting in prison. And what about the killers of women and children in Beit Hanun? Will they all be absolved? Will no one be tried? Will no one even be reprimanded and shunned?GOC Southern Command Yoav Galant will say with exasperating coolness that apparently there was "a problem with the battery's targeting apparatus," without moving a facial muscle, and will that be enough? Deputy Defense Minister Ephraim Sneh will say, "The IDF is militarily responsible, but not morally responsible," and will he thus exculpate himself?And who will bear the responsibility for the renewal of the terror attacks? Only Hamas? Who will be accused of the tumble in Israel's status and its depiction as a violent, leper state, and who will be judged for the danger that hovers over world Jewry in the wake of the IDF's acts? The electronic component that went on the blink in the radar?'
Enige verontwaardiging hierover gehoord van, ik noem maar iemand, Femke Halsema, de perfecte en onvermijdelijke talkshowgast of 1 van die andere politici die de Israelische terreur tegen een burgerbevolking negeren? Wat zou er gebeurd zijn als de slachtoffers joods waren geweest? Wat is deze houding anders dan een vorm van racisme of een moderne variant van het aloude anti-semitisme, arabieren zijn immers ook semieten? Wat hebben de Palestijnen ons aangedaan om dit te accepteren en notabene te steunen? En ze vervolgens nog te straffen met een boycot als ze zich uit wanhoop democratisch tot Hamas wenden, terwijl de Israeli's economisch, militair, politiek en diplomatiek gesteund worden? Vanwaar onze steun aan terrorisme? En wat nu als de Palestijnen hetzelfde zouden doen met ons als wij met hen doen? Wat zouden Nederlandse politici doen als ze hun moeder naast zich op straat zagen sterven als gevolg van de terreur van een 40-jarige volstrekt illegale bezetting, 8 keer langer dan de Duitse bezetting van Nederland?Ik geef mevrouw Halsema als voorbeeld omdat ze weer begint met dat volstrekt vrijblijvende gezeur over de beveiliging van Hirsi Magan/Ali. Als laatstgenoemde beveiligd wil worden en in de VS verblijft laat ze dan als particuliere burger beveiligd worden door haar werkgever, in dit geval de extreem rechtse denktank die mede verantwoordelijk is voor de Amerikaanse terreur in Irak. Nederland wordt door Hirsi Magan/Ali gechanteerd. Mag dit gezeur nu eindelijk eens een keer afgelopen zijn mevrouw Halsema. Span u in voor werkelijk belangrijke zaken. U wordt er goed voor betaald als volksvertegenwoordiger.Valt het u trouwens ook op hoe de Nederlandse commerciele massamedia in alle talen zwijgen over de dagelijkse terreur van de illegale Israelische bezetting? In Israel wordt er wel over bericht, zoals u hierboven kunt lezen. Waarom zou dat nagenoeg niet in Nederland gebeuren?Waarom mevrouw Halsema neemt uw partij geen echt wezenlijke stappen om de nederlandse steun aan de israelische terreur te stoppen? Waarom niet telkens weer pleiten voor een economische boycot? voor het onmiddellijk opschorten van het europese associatieverdrag met israel, waarin notabene een mensenrechtenclausule staat? voor het verbieden van een exportvergunning voor wapenonderdelen aan israel? voor een culturele boycot? immers, israel wil graag westers lijken, zonder onze openbaar beleden humanitaire waarden te handhaven. waarom eist u niet ogenblikkelijk een spoeddebat over deze door gideon levy beschreven terreur, die al tijdenlang voortduurt zoals hij stelt? waarom is voor u het onvoorstelbare gezever over mevrouw magan/ali belangrijker dan het lot van een heel volk? tenslotte nog een vraag: destijds heeft uw partij mensen die in een soortgelijke situatie zaten als magan/ali opgeroepen om zich tot groen links te wenden. ik begreep toen dat u voor deze mensen wilde opkomen en ook voor hen de nederlandse nationaliteit wilde bepleiten. hoe is dat afgelopen? heeft niemand gereageerd? heeft u voor velen gepleit? of is de voorkeursbehandeling beperkt gebleven tot uw voormalige collega in de kamer?'
Laatst bewerkt door stan van houcke (Vandaag 10:11:33)'
Binnen vijf minuten was het bericht weg en vervangen door dit:

Stan,
Je bijdrage is verwijderd omdat deze zwaar off topic was. Hier discussiëren we over de beveiliging van Hirsi Ali en niet over het Palestijns-Israëlische conflect. Daar zijn andere topic over in dit forum.-
Jeroen'
Ik heb alsvolgt daarop gereageerd:

'daar ging het niet primair over. het ging over de het gebrek aan relevantie in de politiek van jouw partij. wel een spoeddebat over een mijns inziens volstrekt irrelevante zaak en geen spoeddebat over de israelische terreur tegen de palestijnse burgerbevolking. vandaar mijn vragen aan mevrouw halsema. bovendien had ik deze vraag: destijds heeft uw partij mensen die in een soortgelijke situatie zaten als magan/ali opgeroepen om zich tot groen links te wenden. ik begreep toen dat u voor deze mensen wilde opkomen en ook voor hen de nederlandse nationaliteit wilde bepleiten. hoe is dat afgelopen? heeft niemand gereageerd? heeft u voor velen gepleit? of is de voorkeursbehandeling beperkt gebleven tot uw voormalige collega in de kamer?
als die vragen niet relevant voor jou zijn en je die weg censureert, dan houdt het op.
succes met je werk
stan
Laatst bewerkt door stan van houcke (Vandaag 10:44:12)'

De Israelische Terreur 253

Ali Shaito implored his mother, Muntaha, to stay conscious as she lay dying fromshrapnel wounds (Ghaith Abdul-Ahad / Getty Images).

'No one is guilty in Israel
Gideon Levy
Haaretz

Nineteen inhabitants of Beit Hanun were killed with malice aforethought. There is no other way of describing the circumstances of their killing. Someone who throws burning matches into a forest can't claim he didn't mean to set it on fire, and anyone who bombards residential neighborhoods with artillery can't claim he didn't mean to kill innocent inhabitants.
Therefore it takes considerable gall and cynicism to dare to claim that the Israel Defense Forces did not intend to kill inhabitants of Beit Hanun. Even if there was a glitch in the balancing of the aiming mechanism or in a component of the radar, a mistake in the input of the data or a human error, the overwhelming, crucial, shocking fact is that the IDF bombards helpless civilians. Even shells that are supposedly aimed 200 meters from houses, into "open areas," are intended to kill, and they do kill. In this respect, nothing new happened on Wednesday morning in Gaza: The IDF has been behaving like this for months now.
But this isn't just a matter of "the IDF," "the government" or "Israel" bearing the responsibility. It must be said explicitly: The blame rests directly on people who hold official positions, flesh-and-blood human beings, and they must pay the price of their criminal responsibility for needless killing. Attorney Avigdor Klagsbald caused the death of a woman and her child without anyone imagining that he intended to hit them, but nevertheless he is sitting in prison. And what about the killers of women and children in Beit Hanun? Will they all be absolved? Will no one be tried? Will no one even be reprimanded and shunned?
GOC Southern Command Yoav Galant will say with exasperating coolness that apparently there was "a problem with the battery's targeting apparatus," without moving a facial muscle, and will that be enough? Deputy Defense Minister Ephraim Sneh will say, "The IDF is militarily responsible, but not morally responsible," and will he thus exculpate himself?
And who will bear the responsibility for the renewal of the terror attacks? Only Hamas? Who will be accused of the tumble in Israel's status and its depiction as a violent, leper state, and who will be judged for the danger that hovers over world Jewry in the wake of the IDF's acts? The electronic component that went on the blink in the radar?'

Lees verder: http://www.thepeoplesvoice.org/cgi-bin/blogs/voices.php/2007/09/29/no_one_is_guilty_in_israel

Enige verontwaardiging hierover gehoord van, ik noem maar iemand, Femke Halsema, de perfecte en onvermijdelijke talkshowgast of 1 van die andere politici die de Israelische terreur tegen een burgerbevolking negeren? Wat zou er gebeurd zijn als de slachtoffers joods waren geweest? Wat is deze houding anders dan een vorm van racisme of een moderne variant van het aloude anti-semitisme, arabieren zijn immers ook semieten? Wat hebben de Palestijnen ons aangedaan om dit te accepteren en notabene te steunen? En ze vervolgens nog te straffen met een boycot als ze zich uit wanhoop democratisch tot Hamas wenden, terwijl de Israeli's economisch, militair, politiek en diplomatiek gesteund worden? Vanwaar onze steun aan terrorisme? En wat nu als de Palestijnen hetzelfde zouden doen met ons als wij met hen doen? Wat zouden Nederlandse politici doen als ze hun moeder naast zich op straat zagen sterven als gevolg van de terreur van een 40-jarige volstrekt illegale bezetting, 8 keer langer dan de Duitse bezetting van Nederland?

Ik geef mevrouw Halsema als voorbeeld omdat ze weer begint met dat volstrekt vrijblijvende gezeur over de beveiliging van Hirsi Magan/Ali. Als laatstgenoemde beveiligd wil worden en in de VS verblijft laat ze dan als particuliere burger beveiligd worden door haar werkgever, in dit geval de extreem rechtse denktank die mede verantwoordelijk is voor de Amerikaanse terreur in Irak. Nederland wordt door Hirsi Magan/Ali gechanteerd. Mag dit gezeur nu eindelijk eens een keer afgelopen zijn mevrouw Halsema. Span u in voor werkelijk belangrijke zaken. U wordt er goed voor betaald als volksvertegenwoordiger.

Valt het u trouwens ook op hoe de Nederlandse commerciele massamedia in alle talen zwijgen over de dagelijkse terreur van de illegale Israelische bezetting? In Israel wordt er wel over bericht, zoals u hierboven kunt lezen. Waarom zou dat nagenoeg niet in Nederland gebeuren?

maandag 1 oktober 2007

Iran 169


Sy Hersh in de New Yorker:
'Shifting Targets.
by Seymour M. Hersh
In a speech at the United Nations last week, Iran’s President, Mahmoud Ahmadinejad, was defiant. He referred to America as an “aggressor” state, and said, “How can the incompetents who cannot even manage and control themselves rule humanity and arrange its affairs? Unfortunately, they have put themselves in the position of God.” (The day before, at Columbia, he suggested that the facts of the Holocaust still needed to be determined.)
“A lot depends on how stupid the Iranians will be,” Brzezinski told me. “Will they cool off Ahmadinejad and tone down their language?” The Bush Administration, by charging that Iran was interfering in Iraq, was aiming “to paint it as ‘We’re responding to what is an intolerable situation,’ ” Brzezinski said. “This time, unlike the attack in Iraq, we’re going to play the victim. The name of our game seems to be to get the Iranians to overplay their hand.”
General David Petraeus, the commander of the multinational forces in Iraq, in his report to Congress in September, buttressed the Administration’s case against Iran. “None of us, earlier this year, appreciated the extent of Iranian involvement in Iraq, something about which we and Iraq’s leaders all now have greater concern,” he said. Iran, Petraeus said, was fighting “a proxy war against the Iraqi state and coalition forces in Iraq.”
Iran has had a presence in Iraq for decades; the extent and the purpose of its current activities there are in dispute, however. During Saddam Hussein’s rule, when the Sunni-dominated Baath Party brutally oppressed the majority Shiites, Iran supported them. Many in the present Iraqi Shiite leadership, including prominent members of the government of Prime Minister Nuri al-Maliki, spent years in exile in Iran; last week, at the Council on Foreign Relations, Maliki said, according to the Washington Post, that Iraq’s relations with the Iranians had “improved to the point that they are not interfering in our internal affairs.” Iran is so entrenched in Iraqi Shiite circles that any “proxy war” could be as much through the Iraqi state as against it. The crux of the Bush Administration’s strategic dilemma is that its decision to back a Shiite-led government after the fall of Saddam has empowered Iran, and made it impossible to exclude Iran from the Iraqi political scene.
Vali Nasr, a professor of international politics at Tufts University, who is an expert on Iran and Shiism, told me, “Between 2003 and 2006, the Iranians thought they were closest to the United States on the issue of Iraq.” The Iraqi Shia religious leadership encouraged Shiites to avoid confrontation with American soldiers and to participate in elections—believing that a one-man, one-vote election process could only result in a Shia-dominated government. Initially, the insurgency was mainly Sunni, especially Al Qaeda in Mesopotamia. Nasr told me that Iran’s policy since 2003 has been to provide funding, arms, and aid to several Shiite factions—including some in Maliki’s coalition. The problem, Nasr said, is that “once you put the arms on the ground you cannot control how they’re used later.”'

The Empire 275



The Victor?

By Peter W. Galbraith

Treacherous Alliance: The Secret Dealings of Israel, Iran, and the United Statesby Trita Parsi - Yale University Press, 361 pp., $28.00.

In his continuing effort to bolster support for the Iraq war, President Bush traveled to Reno, Nevada, on August 28 to speak to the annual convention of the American Legion. He emphatically warned of the Iranian threat should the United States withdraw from Iraq. Said the President, "For all those who ask whether the fight in Iraq is worth it, imagine an Iraq where militia groups backed by Iran control large parts of the country."
On the same day, in the southern Iraqi city of Karbala, the Mahdi Army, a militia loyal to the radical Shiite cleric Moqtada al-Sadr, battled government security forces around the shrine of Imam Hussein, one of Shiite Islam's holiest places. A million pilgrims were in the city and fifty-one died.
The US did not directly intervene, but American jets flew overhead in support of the government security forces. As elsewhere in the south, those Iraqi forces are dominated by the Badr Organization, a militia founded, trained, armed, and financed by Iran. When US forces ousted Saddam's regime from the south in early April 2003, the Badr Organization infiltrated from Iran to fill the void left by the Bush administration's failure to plan for security and governance in post-invasion Iraq.
In the months that followed, the US-run Coalition Provisional Authority (CPA) appointed Badr Organization leaders to key positions in Iraq's American-created army and police. At the same time, L. Paul Bremer's CPA appointed party officials from the Supreme Council for Islamic Revolution in Iraq (SCIRI) to be governors and serve on governorate councils throughout southern Iraq. SCIRI, recently renamed the Supreme Islamic Iraqi Council (SIIC), was founded at the Ayatollah Khomeini's direction in Tehran in 1982. The Badr Organization is the militia associated with SCIRI.
In the January 2005 elections, SCIRI became the most important component of Iraq's ruling Shiite coalition. In exchange for not taking the prime minister's slot, SCIRI won the right to name key ministers, including the minister of the interior. From that ministry, SCIRI placed Badr militiamen throughout Iraq's national police.
In short, George W. Bush had from the first facilitated the very event he warned would be a disastrous consequence of a US withdrawal from Iraq: the takeover of a large part of the country by an Iranian-backed militia. And while the President contrasts the promise of democracy in Iraq with the tyranny in Iran, there is now substantially more personal freedom in Iran than in southern Iraq.
Iran's role in Iraq is pervasive, but also subtle. When Iraq drafted its permanent constitution in 2005, the American ambassador energetically engaged in all parts of the process. But behind the scenes, the Iranian ambassador intervened to block provisions that Tehran did not like. As it happened, both the Americans and the Iranians wanted to strengthen Iraq's central government. While the Bush administration clung to the mirage of a single Iraqi people, Tehran worked to give its proxies, the pro-Iranian Iraqis it supported—by then established as the government of Iraq—as much power as possible. (Thanks to Kurdish obstinacy, neither the US nor Iran succeeded in its goal, but even now both the US and Iran want to see the central government strengthened.)'

Lees verder: http://www.informationclearinghouse.info/article18780.htm Of:
http://www.nybooks.com/articles/20651