zaterdag 22 januari 2011

Tikkun Magazine

AN ERA OF DANGER TO ALL HUMANITY Email Article To a Friend View Printable Version 


  COURTESY FLICKRCC/TRUTHOUT.ORG

An Era of Danger to All Humanity

by Richard Falk
Time is running out for those dedicated to a more peaceful and just world. Ever since the collapse of the Berlin Wall, prospects for a better future have been globally overridden by resurgent greed reinforced with militarism. Unfortunately, the United States has led the way, first with the mindless promotion of an opportunistic and predatory globalization of finance capital during the Clinton years, followed by a promiscuous embrace of perpetual war as the neoconservative response to the September 11 attack during the long Bush II presidency, and after this by a disheartening Obama leadership that has effectively demobilized its youth base of support by insisting on too many continuities with a discredited inheritance while managing to evoke the fury of the president's inevitable reactionary opposition. Karl Rove's electoral pedagogy should have at least taught the Democrats not to alienate their base! The most vibrant political forces in the country currently belong to the Far Right, bringing to the surface the worst forms of American nativism and racism, mainly expressed via Islamophobia and growing hostility to immigrants, especially from south of the border. The phony storm over the building of an Islamic Cultural Center near Ground Zero and the popularity of the Arizona law targeting Hispanics without proper credentials are emblematic of the political climate.
Yet we know, or should know, that we are entering an era of fragility and danger for the whole of humanity. The drama of climate change is being allowed to inch toward catastrophe without the political will in Washington or among the citizenry to convert a robust scientific consensus into a policy consensus that moves this country and the world toward a necessary low-carbon economy. Despite the absence of any strategic conflict in the world, there is a refusal to explore the possibility of ridding the world of nuclear weaponry, and even Obama's visionary endorsement of a world without nuclear weapons signaled his political detachment with the damning admission that such an outcome might not happen in his lifetime. If not now, when? Are we waiting for a new Cold War or World War III? There is no reason to defer such aspirations for a better, more decent world except to succumb to the self-defeating Beltway mantra that the only way forward is to acknowledge that change is impossible.
It is true that the collapse of the Soviet Union, spun effectively as the discrediting of socialism, and the manipulation of the media to make any show of empathy for the poor and vulnerable a sign of ideological depravity, has made the task of healing and transforming more formidable. Political renewal has also been thwarted by the reductive understanding of religion as either Islamic extremism or some variant of Christian evangelism. Such lines of interpretation have been given a peculiarly lethal turn in the setting of the Israel/Palestine conflict, engendering a blind eye to both Israeli criminality and Palestinian suffering. The challenge to all of us then is to look at this reality with eyes wide open and dedicate ourselves to a way of being that is radically different: a present and a future being given concrete contours in the work of Tikkun; expressing the vital need for a forum open to progressive, compassionate thinking; reminding each other that the Jewish legacy is to be aligned with justice, not power; and putting in place the elements of a vibrant community that affirms the human community as a spiritual reality capable of transcending the particularities of religion, race, and nation without denigrating such identities if properly connected with love, peace, and justice. Will this be enough? We cannot know until we engage fully with an undaunted optimism of the will! But we do know that without such engagement, the gathering storm clouds are ominous.

Richard Falk is UN Human Rights Council Special Rapporteur for Occupied Palestine
and research professor of global studies at the University of California in Santa Barbara.

Falk, Richard. 2011. An Era of Danger to All Humanity. Tikkun 26(1): online exclusive.

Bruce Lipton

Bou heeft een nieuwe reactie op uw bericht "Jozephine Wortelboer" achtergelaten:

Geachte heer Stan,

Daarnet heb ik (nogmaals) geluisterd naar een boeiende lezing van dr. Bruce Lipton over de liefde, onze genen en de evolutie. Deze professor in de medicijnen laat zien dat er wel degelijk evolutie bestaat, maar dat het mechanische wereldbeeld waarin deze theorie ontstond, achterhaald is. Onze genen passen zich aan de energie van de omgeving aan. De meest positieve energie voor deze groei blijkt dan de liefde.
Voor de gelovigen onder ons: God heeft ijsvogels geschapen, omdat Zij van ijsvogels houdt. Voor hen die niet in god geloven: IJsvogels bestaan omdat ze van elkaar houden en omdat hun omgeving van ijsvogels houdt.
Zonder de liefde is er geen evolutie. Leuk hè. ;-)
Dank u voor uw mooie post. Ook ik vind ijsvogels vertederend. Zo mooi! Maar de rondborstige roodborstjes mogen er ook zijn, er zit soms een paartje in mijn tuin te broeden. Die rakkers zijn razend snel!

De lezing van Lipton staat hier:
http://www.boublog.nl/2009/02/25/bruce-lipton-voorbij-de-evolutietheorie/



Bruce Lipton: voorbij de evolutietheorie

Charles Darwin werd geboren in 1809, dit jaar precies twee eeuwen geleden, en zijn meest beroemde boek, The Origine of Species, verscheen in 1859,  precies 150 jaar geleden. Daarom is 2009 uitgeroepen tot het Darwin-jaar. Hoewel de evolutietheorie al anderhalve eeuw bestaat en deze theorie door vele feiten wordt gesteund, zijn er nog altijd mensen die niet in de evolutietheorie geloven. In de Bijbel staat immers dat God de hemel, de aarde en de mensheid heeft geschapen in zes dagen en de zevende dag nam hij rust. In het kader van het Darwin-jaar zijn sommige Christenen nu bezig met het verspreiden van 6 miljoen folders waarin de Bijbelse schepping wordt verkondigd als zijnde het ware verhaal. Een schepping door God in zes dagen tijd is echter in strijd met talloze wetenschappelijke gegevens. De evolutietheorie van Darwin wordt tegenwoordig gesteund door veel vondsten en feiten.
Volgens de gegevens van de astronomen is ons zonnestelsel ongeveer 4,6 miljard jaar geledenontstaan uit een kosmische stofwolk, waarna de aarde langzaam afkoelde en de aardkorst begon te stollen. De eerste tekenen van leven zijn afkomstig van aminozuren die een stofwisseling kenden. Ze zijn ongeveer 3,85 miljard jaar oud, al is het nog altijd een raadsel hoe in de nog altijd hete heksenketel op aarde levende eiwitten of aminozuren konden ontstaan. Sommige geleerden vermoeden daarom dat deze eerste levende cellen uit de ruimte kwamen, maar dat verplaatst het probleem van het ontstaan van het leven slechts van een ziedende hitte op aarde naar de ijskoude duisternis van het heelal. Hoe dit eerste leven is ontstaan, is nog altijd onbekend. Voor wie gelooft dat het leven is geschapen door God, blijft de vraag: hoe deed God dat?
In elk geval draaide de aarde van meet af aan rond zijn as en langs de evenaar ontstond een continent: Rodinia. In de ondiepe kustwateren leefden bacteriën die sterk lijken op de nu nog levendeblauwalgen. Ongeveer 2,6 miljard jaar geleden vormden deze microben ook een dunne korst op het land. Er ontstonden ook hogere organismen, de eukaryoten, met een celkern waarin het DNA veilig ligt opgeslagen. Rond 1,8 miljard jaar geleden verschenen de eerste meercellige fossielen. Al het leven was toen nog plantaardig, het ademde CO2 in en zuurstof uit. Rond 0,6 miljard of 600 miljoen jaar geleden ontstond de dierlijke levensvorm, die plantaardige cellen kon afbreken en de koolstof kon verbranden. Een dier ademt zuurstof in en CO2 uit.
Omstreeks 545 miljoen jaar geleden, na bijna 4 miljard jaar van trage evolutie, werd de gestage voortgang plotseling ruw verstoord. Terwijl het continent Rodinia uiteenviel, veranderde de aarde in een volledig bevroren planeet. Sommige soorten lijken daarbij te zijn uitgestorven, maar toen de aarde daarna weer ontdooide, wemelde het in de oceanen opeens van dieren die totaal verschilden van hun voorgangers. Velen van hen hadden een schelp of schaal en ook hun soortenrijkdom was enorm. Men noemt dit de Cambrische Revolutie, of de Cambrische explosie.
Het Cambrium duurde van 545 tot 488 miljoen jaar geleden en aan het einde vond een massale uitsterving plaats, waarin bij voorbeeld twee derde van de bekende soorten trilobieten opeens verdween. Ook het volgende tijdperk, het Ordovicium, begon met een plotselinge toename van nieuwe levensvormen. De zuidpool lag toen in het huidige Algerije en in de Sahara lag een ijskap. In de zeeën leefde een zeer diverse fauna, waarvan sommige dieren, zoals de zeester, ook nu nog bestaan. Andere dierlijke organismen hadden reeds een centrale zenuwstreng en kleine hersenen. Op het land begonnen zich levermossen te verspreiden, gevolgd door schaaldiertjes die leken op pissebedden. Het Ordovicium eindigde omstreeks 444 miljoen jaar geleden met een massale uitsterving, waarbij de helft van alle soorten omkwam. De temperatuur op aarde daalde en heel Afrika raakte bedolven onder een ijskap.
Tijdens het Siluur lag de zuidpool in Zuid-Afrika. Rond deze pool trokken de continenten zich samen, er ontstond een groot continent, Gondwana. Ten noorden van de evenaar lag een archipel, Laurazië, waaruit later Noord-Amerika, Groenland, Europa en Azië ontstonden. In zee ontwikkelden zich vissen, op het land ontstonden sporendragende vaatplanten, gevolgd door dieren als mijten, duizendpoten en schorpioenen. Aan het einde van het Siluur, omstreeks 408 miljoen jaar geleden, trok Laurazië zich samen en Groenland botste op Europa.
Het volgende tijdperk, het Devoon, was zeer dynamisch, met veel vulkanische activiteit en de vorming van reusachtige bergketens. De zuidpool lag nog steeds in Zuid-Afrika en Laurazië lag langs de evenaar, in de warme Golfstroom. Het klimaat was daar overwegend warm en vochtig. Er ontstonden opnieuw talloze nieuwe soorten, zoals vissen met ledematen, die de voorlopers zijn van de amfibieën, maar ook zaaddragende varens en bomen. In zee ontstonden de haaien en werden vissen en koraaldieren algemeen.
In het volgende tijdperk, het Carboon, schoven de twee grote continenten naar elkaar toe. Laurazië lag langs de evenaar en Gondwanaland rond de Zuidpool. In Laurazië strekten zich enorme tropische wouden uit, die maakten dat het zuurstofgehalte in de atmosfeer steeg naar 35%. Er ontstonden insecten, die dank zij de zuurstofrijke atmosfeer konden uitgroeien tot reusachtige vormen, en er ontstonden reptielen, die zich op het land konden voortplanten door eieren te leggen. De zuidpool lag nu in het huidige Antarctica, met een ijskap die groeide en slonk in het kosmische ritme van excentriciteit, precessie en nutatie. De eilanden van Laurazië botsten vervolgens op elkaar en daarna op Gondwanaland, er ontstond een groot continent.
Tijdens het volgende tijdperk, het Perm, was het klimaat strenger dan ooit tevoren. Er bestond nu nog maar een continent: Pangea, waar in het binnenland woestijnen ontstonden. Het Perm eindigde omstreeks 245 miljoen jaar geleden met een vrijwel totale uitsterving, de soortenrijkdom nam zeer drastisch af, ruim 90% van alle plant- en diersoorten, zowel in de oceaan als op het land, stierf uit. Deze periode is zo catastrofaal dat ook de kleine dieren uitstierven. Zelfs de insecten, die in hun geschiedenis van 500 miljoen jaar nog nooit ten prooi waren gevallen aan massaal uitsterven, zijn toen in grote aantallen verdwenen. De trilobieten, die 330 miljoen jaar lang tot de meest algemene zeedieren behoorden, en de reusachtige zeeschorpioenen die reeds 250 miljoen jaar gedijden, verdwenen aan het einde van het Perm. De ecosystemen van de wereld stortten ineen als kaartenhuizen. De hele aarde was opeens weer woest en ledig, God kon de schepping bijna geheel opnieuw beginnen.
Er vond nogmaals een explosie plaats van nieuwe levensvormen. In de woestijnen van Pangea ontstonden reptielen die niet over de grond kropen, maar hoog op hun poten liepen: de dinosauriërs. Ook ontstonden er warmbloedige reptielen, die hun lichaamstemperatuur zelf konden reguleren, net als later de zoogdieren. Aan het einde van het Trias, omstreeks 208 miljoen jaar geleden, vond er weer een massale uitsterving plaats, die ook de zoogdierachtige reptielen trof. Pangea splitste zich weer in Laurazië en Gondwanaland. Een warme Golfstroom, de Thetys, liep tussen hen door.
Tijdens de Jura was het klimaat overwegend warm en vochtig. Nergens lagen gletsjers en vrijwel overal groeiden tropische, subtropische of gematigde wouden. Er ontstonden vele soorten dinosauriërs, waarvan sommige veren hadden en konden vliegen. Dit zijn de voorouders van de vogels. Anderen kregen reusachtige afmetingen, wat wijst op een overvloed aan voedsel. Aan het einde van de Jura, omstreeks 145 miljoen jaar geleden, raakten de continenten stevig op drift. Noord-Amerika en Groenland splitsten zich af van Laurazie, zodat Eurazië een apart continent werd. Zuid-Amerika, Antarctica, Australië en India maakten zich los van Afrika, Gondwanaland viel in vijf brokken uiteen. Deze drastische aardscheur loopt rond de hele aarde. En weer stierven er vele soorten uit.
Het Krijt begon met een uitstroom van magma, dat stolde tot basalt op de bodems van de oceanen. Tijdens het Krijt was de gemiddelde temperatuur op aarde 23°C, veel hoger dan de huidige 12°C. Het was een van de warmste perioden uit de geschiedenis. Het Krijt eindigde 65 miljoen jaar geleden, de dinosauriërs stierven toen uit, maar ook vele andere soorten verdwenen, waaronder ook microscopisch kleine organismen, zowel op het land als in zee. Men schat het aantal uitgestorven soorten nu op 76%. Dat is weliswaar minder dan aan het einde van het Perm, maar het was wel veel! De kleine zoogdieren hebben het echter overleefd. Tegenwoordig wordt algemeen aanvaard dat eenkosmische inslag deze plotselinge uitsterving heeft veroorzaakt.
De zoogdieren hebben zich sindsdien vertakt tot talloze soorten, waarbij de mens slechts een van de vele soorten is. Onze soort is ontstaan uit een voorganger die behoort tot de apen en uit dezelfde voorganger zijn ook de mensapen ontstaan. De genetische code van mensapen bestaat uit 24 chromosomen, maar die van de mens uit slechts 23. Als een mens zou afstammen van een wezen met 24 chromosomen, dan moeten twee chromosomen ooit versmolten zijn tot een. Inmiddels heeft men in het menselijk genoom inderdaad een chromosoom gevonden dat blijkt te bestaan uit twee versmolten chromosomen.
Toch zeggen sommige mensen nog steeds dat ze niet in de evolutietheorie geloven. Ze geven de voorkeur aan het geloof in een almachtige God die in zes dagen de hemel en de aarde schiep, want zo staat het immers in de Bijbel. Toen Andries Knevel begin februari van dit jaar voorzichtig opperde dat God de wereld niet in zes dagen geschapen heeft, barstte er een storm van Christelijke protesten los, waarop Knevel om vergeving vroeg. De evolutietheorie is echter geen geloof, maar een verzameling feiten die door de theorie hun verband krijgen. Om dit Christelijke achtereind van het evolutie-denken kan men eigenlijk alleen maar lachen.
Het wetenschappelijke wereldbeeld van Darwin was echter nog wel volledig mechanisch, zoals de hele wetenschap van zijn tijd. De evolutietheorie van Darwin behoeft daarom op sommige punten correctie. In 1925 publiceerde Albert Einstein een artikel over quantum-mechanica, waaruit bleek dat ieder atoom (en dus alle materie) eigenlijk slechts bestaat uit energie. Ieder deeltje is in feite een trilling, met een eigen frequentie. Het heeft enige decennia geduurd voor dit begrip volledig doordrong tot de biologie. Het heeft echter grote consequenties, ook voor de evolutietheorie!
Bruce Lipton is een ervaren cel-bioloog en hij legt zeer helder uit wat dit gegeven betekent. Hij laat zien dat het mechanische wereldbeeld van Darwin, waarbij de evolutie verloopt via toevallige veranderingen in de genen, niet klopt met de feiten. Het blijkt dat de genen niet onveranderlijk zijn (op toevallige veranderingen na), maar dat ze reageren op informatie uit de omgeving en dat zij op grond van die informatie voortdurend veranderen. Onze genen passen zich aan hun omgeving aan.
Deze uiterst boeiende lezing van Bruce Lipton wordt aangekondigd door een langharige hippie, maar laat dat geen reden zijn om af te haken. Lipton zelf vertelt uiterst boeiend, hij weet waarover hij spreekt en hij legt de meest ingewikkelde zaken op een simpele manier uit. In twee en een half uur tijd presenteert hij een nieuwe kijk op de evolutie. In het eerste uur geeft hij een duidelijke uitleg van de werking van een cel. Op een vrolijke manier maakt Lipton aanschouwelijk hoe aminozuren werken.
Bruce Lipton – The New Biology deel 1 duurt een uur.
Dit eerste uur was slechts een introductie.  In het tweede deel van zijn lezing gaat hij dieper in op de gevolgen van de nieuwe wetenschappelijke inzichten in de biologie. Zijn conclusies zijn verbazend, maar toch zegt Lipton niets nieuws. Liefde, verbondenheid en de kracht van gedachten, concepten die de kern vormen van iedere religie, blijken deel uit te maken van de identiteit van ieder mens en daardoor invloed uit te oefenen op de gezondheid, maar ook op de genen en daarmee op de hele evolutie.
Bruce Lipton – The New Biology deel 2 duurt anderhalf uur.

Ratna Pelle's Antisemitisme 6

In de VS wordt momenteel gewaarschuwd voor de dodelijke taal van extreem rechts en er wordt gesteld dat


perhaps due to the increasing militarization of the nation, politicians and commentators have come to routinely talk about "hunting" and "targeting" political opponents
http://stanvanhoucke.blogspot.com/2011/01/p.html


In Nederland zien we hetzelfde proces bij mensen als 
Wouter Brassé, Martien Pennings, Geert Wilders en Ratna Pelle, om enkele gevallen te noemen. Een voorbeeld is het volgende:
IMO Blog, 2010

door Wouter Brassé, Sittard Web Log, donderdag 2 december 2010


Hoeveel van de aantijgingen en verdachtmakingen tegen El Fasseds persoon beklijven of bewezen kunnen worden, moet ik nog zien. Sommige lijken overtuigender dan andere.
Ik ontbeer de tijd voor een grondig onderzoek en dito artikel, maar ik zou liever zien dat meer op de zaak werd ingegaan, nl. wat EI, ICCO, UCP en trawanten allemaal beweren op hun websites. Ik heb wat pdf-jes bekeken over het Midden-Oosten conflict op de sites van ICCO en UCP en enkele artikelen op IE, en ik was vrij verbluft over de ontstellende en schaamteloze eenzijdigheid, vooral bij wat zich "vredes"- en "ontwikkelings"organisaties noemen.

The Empire 745



An American Suicide Terrorist
Thursday 20 January 2011
by: William John Cox, t r u t h o u t | Op-Ed


The shooter of Congresswoman Giffords acted as a domestic suicide terrorist on the political "battleground" of American politics. His YouTube postings and "goodbye" phone messages are ominously reminiscent of the traditional farewell videos of Islamist martyrs.
The deadly combination of suicide terrorists' mental instability, their political and religious indoctrination and readily available bomb materials and firearms explode in violence almost every day somewhere in the Middle East.
Thus, it should come as no surprise that Jared Loughner, a young, schizophrenic American, whose untreated illness is exacerbated by inflamed political rhetoric, easily buys a legally concealed combat handgun and shoots the "target" of the political "speech" under conditions where there is no escape.
As we evaluate the cause and effects of the Tucson murders, assign responsibility and seek solutions, we must continue to uphold the freedom of speech while taking reasonable steps to avoid violent consequences.
Political speech has always been inflammatory in the United States, but perhaps due to the increasing militarization of the nation, politicians and commentators have come to routinely talk about "hunting" and "targeting" political opponents, and stupidly say things like: "never retreat - reload." It is disingenuous to assert such language does not incite violence, and it is naive to believe it is harmless.
As best we can, given the Second Amendment as currently interpreted by the Supreme Court, we must do everything we can to legally ensure that mentally disturbed people, including those under the influence of highly-charged, political speech, cannot purchase, possess and carry concealed firearms, particularly those with combat capabilities.
It is highly unlikely the narrowly defined defense of insanity will excuse Loughner from the legal consequences of his acts, and it is unlikely that those who recklessly painted a gun sight cross hair on his intended victim's district will be held legally responsible under a theory of negligence. However, all of us must remember, as Gabby Giffords herself said when informed that she had been targeted on Sarah Palin's web site, "words have consequences."
While politicians, on both the right and left, may not be liable in a court of law for the consequences of their inflammatory words, voters must carefully consider such speech when evaluating the character and reliability of those who seek to influence their vote.
Accountability can be assessed in the polling booth, as well as in the courtroom.

De god van de christenen

Deze onbewapende ijsvogel zegt mij meer dan de zwaar bewapende god van de christenen.


Anoniem zei




De Evolutietheorie is nog steeds een Theorie!
en de aanhangers gemakzuchtigen die andere zgn "wetenschappers" napraten (de zgn papagaaiennakakelziekte) en men heeft bijzonder veel last van Cognitieve dissonantie (is een psychologische term voor de onaangename spanning die ontstaat bij het kennis nemen van feiten of opvattingen die strijdig zijn met een eigen overtuiging of mening)

Bijvoorbeeld U weet dat roken slecht is, maar u blijft roken, want u kent tenslotte een paar mensen die al rokend en zonder al te veel problemen tachtig jaar of ouder zijn geworden...

U heeft God niet gezien dus hij bestaat niet..of u wilt van die zgn Christelijke God af
en loochent daarom ook en negeert wetenschappelijke feiten.

Het mag allemaal hoor!
Maar ik wilde u dit graag even laten weten.



stan zei




uitstekend dat u mij dit laat weten, ik snap alleen niet wat u bedoelt. kunt u wat helderder zijn. valt u de evolutietheorie aan en op grond van wat? laat ik daarbij voorop stellen dat voor mij de evolutietheorie een schitterende beschrijving is van de ontwikkeling van de cel tot myriaden vormen van leven, maar dat het tegelijkertijd niets verklaart. wat is uw probleem?

daar komt nog iets bij, met zijn beperkte zintuigen is de mens niet in staat te weten wat het raadsel god inhoudt. het verstandigst is dat de mens daar over zwijgt. praten terwijl men onvoldoende weet is altijd gevaarlijk. de christelijke god is al helemaal problematisch omdat die volstrekt geen greep heeft op zijn volgelingen en zich onduidelijk heeft uitgeproken. ik betwijfel zelfs of er een christelijke god bestaat. als god bestaat dan zijn u en ik niet in staat zich daarvan een reeel beeld te vormen. enige bescheidenheid is hier op zijn plaats. over god kan men het best zwijgen. handel naar de tien geboden of de regels van boeddha en dat is al genoeg. de rest is dwingelandij van kleine mensen.

en tenslotte, kijk nu eens naar dat ijsvogeltje, wat een raadselachtig wezentje, hij is en dat is het, hij heeft god niet nodig om zijn goddelijke weg te vervolgen.


 dan nog deze:
twee zen monniken arriveren bij een rivier, beiden zijn volgelingen van een orde die vrouwen niet mogen aanraken. bij de rivier vraagt een vrouw of de monniken haar kunnen helpen over te steken. een monnik neemt haar op de rug naar de overkant. de monniken vervolgen hun weg tot na een uur of twee de ene monnik tegen de ander zegt: 'jij hebt een vrouw op je rug gedragen.' de monnik beaamt het en zegt: 'maar jij draagt haar nog steeds met haar mee.' misschien moeten de christenen hun god nu maar eens van hun rug afgooien en fatsoenlijke mensen worden. ze hebben al genoeg bloedbaden veroorzaakt.


Het punt in deze is het feit dat de god van de christenen al vanaf zijn geboorte gebruikt is voor alle gruwelen die menselijk denkbaar zijn, de massamoorden op Joden, Arabieren, Zuidzee volkeren, Indianen, Afrikanen etc. Men moet wel buitengewoon bot zijn om nu nog te claimen namens die god te spreken. De evolutietheorie is inderdaad een theorie, maar wat is de christelijke god meer dan een hersenschim die telkens weer een nieuwe vorm aanneemt? Laten christenen goede daden doen en voor de rest heel erg stilletjes zijn over hun god.

Israel als een Schurkenstaat 322


Na de Europese holocaust zijn de westerse christenen heel erg veel gaan houden van de joden, zoveel dat joden nu nagenoeg alles mogen doen. Waar zou die liefde toch werkelijk op gebaseerd zijn?

Sonja heeft een nieuwe reactie op uw bericht "Israel als een Schurkenstaat 319" achtergelaten:

Over Israël zijn we door Verhagen en zijn ministerie ronduit voorgelogen. Ik neem aan om Israël aan Nederland positiever voor te stellen dan dat het is. Maar gezien zijn ambities ook om zijn eigen falen te maskeren.

Tijdens een 'werkontbijt' dat Verhagen met Lieberman had op 24 juni 2009 in Jeruzalem, liet Lieberman weten dat hij het
stoppen van de bouw van nederzettingen onacceptabel vond.
Een dag later loog het Verhagen/ministerie:
"Er zit weer beweging in het vredesproces in het Midden-Oosten. Dat constateerde minister Verhagen tijdens besprekingen in Israël en de Palestijnse Gebieden. (...) Verhagen noemde de de gesprekken ‘opvallend positief van toon’." 




"Misschien dat er ooit, aan het eind der dagen, nog wel een Palestijnse staat komt, maar nu voorlopig niet."
"De tweestatenoplossing is niet de juiste visie."

En het ministerie loog ook daar weer over:
Minister Lieberman (Buitenlandse Zaken) bevestigde opnieuw dat de Israëlische regering streeft naar een twee-statenoplossing: een Palestijnse staat naast een veilig Israël. De beide ministers waren het eens dat het voortzetten van het politieke proces tussen Israël en de Palestijnse Autoriteit van essentieel belang is. 





Toen de heren [Verhagen en Lieberman] weer in het De Witthuis verdwenen, de cameramensen in de achtertuin hun spullen bij elkaar zochten, nam de RTL-verslaggever de woorden ‘Palestijnse gebieden’ in de mond en kwam de ambassadefotograaf met zijn Sinterklaasvergelijking.

‘Sinterklaas bestaat niet,’ zei hij. ‘Hij kan dus ook geen onderbroek aanhebben. In 1948 is Palestina opgeven. De Palestijnse gebieden bestaan dus helemaal niet. Spreken over de Palestijnse gebieden is hetzelfde als spreken over de onderbroek van Sinterklaas. Dan zeg ik’, zei hij, en schakelde even op het Engels over op: ‘Sorry, no go! Sinterklaas bestaat niet!’


Dat zijn dus de werkelijke ideeën die er op de Israëlische ambassade leven waarover wij in het ongewisse worden gelaten.

Andere cable: "Koenders went ballistic"

4. (C) DUTCH POLITICAL FRICTION OVER REPORT: Pieter De
Gooijer, Director General for Political Affairs (P
equivalent) told Charge on October 1 that Verhagen (of the
Christian Democrat party) and Koenders (of the Labor party)
had a major argument in New York over the Goldstone report.
Verhagen had proposed a letter to the Dutch parliament
finding fault with the report. According to De Gooijer,
Verhagen believes we should tell Israel, you have friends,
but you have to make concessions. Koenders, who wants to
push Israel, went ballistic, prompting late-night
mediation by PM Balkenende. Balkenende called in De Gooijer
to draft compromise language for the letter. The letter
defused the conflict in the Dutch parliament over Israel’s
conduct, allowing the Parliament to turn to the more
controversial issue of Afghanistan.

"The letter defused the conflict in the Dutch parliament over Israel’s conduct"

"Defused" is 'maakte onschadelijk'. Voor zover ik weet heeft Koenders het daarbij laten zitten. Poldermodel. 

Israel als een Schurkenstaat 319


Omdat onze politici zo graag in de smaak willen vallen bij de Amerikanen en geen zelfrespect bezitten, accepteren ze de vernederingen van een voormalige Moldavische nachtclub-uitsmijter die minister van Buitenlandse Zaken is van de zionistische staat. De NRC bericht:

Lieberman kon Nederland straffeloos schofferen

[afbeelding]

Rotterdam, 21 jan.
Door onze redacteur Carolien Roelants | pagina 3
Minister Verhagen ontving de omstreden Israëlische minister Lieberman met alle egards. Lieberman behandelde hem bepaald niet als ‘vriend van Israël’.
De Israëlische premier Netanyahu hamert er geregeld op dat hij het is die de buitenlandse politiek bepaalt, en niemand anders. Die boodschap is bedoeld voor buitenlandse regeringen en politici, vriend en vijand, die zijn geschoffeerd door zijn minister van Buitenlandse Zaken Avigdor Lieberman of diens onderminister Danny Ayalon. Op dit moment is Turkije het mikpunt van de twee extreem-rechtse ministers, die Netanyanhu ongeacht de schade om binnenlands-politieke redenenhandhaaft. De Israëlisch-Turkse betrekkingen waren al wat bekoeld maar inmiddels is de temperatuur, hoofdzakelijk door Liebermans toedoen, tot onder het nulpunt gedaald.
Ook oude vrienden worden niet gespaard, maar dat is minder schadelijk. Neem Nederland. Lieberman ging in november 2009 naar Den Haag om toenmalig minister van Buitenlandse Zaken Maxime Verhagen te bedanken voor de Nederlandse steun aan Israël in de VN-Mensenrechtenraad. Nederland had als een van de weinige Europese landen tegen het Goldstone-rapport gestemd dat uitwijdt over Israëlische en Palestijnse oorlogsmisdaden tijdens het Israëlische offensief in de Gazastrook (december 2008/januari 2009). Het rapport, dat Verhagen had bestempeld als „eenzijdig” en te veel op Israël gericht, was niettemin goedgekeurd. Er kwamen nog wel wat stemmingen in internationale organisaties aan waar Israël de Nederlandse steun kon gebruiken.
Een ambtenaar die van Liebermans bezoek verslag kwam uitbrengen op de Amerikaanse ambassade omschreef het bezoek als een demonstratie „hoe mensen te ergeren en vrienden te verliezen”. Volgens een verslag in de uitgelekte diplomatieke post van de ambassade praatte Lieberman 20 minuten door zonder Verhagen de kans te geven ertussen te komen.
Lieberman maakte geen enkele beweging in de richting van een vredesregeling met de Palestijnen, was pessimistisch en cynisch over elke Palestijn, met inbegrip van president Abbas en stelde dat de bal aan Palestijnse kant lag omdat het probleem „niet bij ons ligt”, zo tekende de notulist op uit de mond van de ambtenaar. Hijopperde dat Turkije, Syrië en Iran van plan waren Irak te verdelen na de Amerikaanse terugtrekking, eind van dit jaar.
Toen Verhagen uiteindelijk aan het woord kwam, zei hij tegen Lieberman: „U heeft vrienden nodig” en onderstreepte dat hij zo’n vriend was. Maar hij wees erop dat Nederland niet kon doorgaan Israël te verdedigen als Jeruzalem geen nuttige gebaren maakte. Een tijdelijke bouwstop in nederzettingen in bezet Palestijns gebied zou helpen. Hij herinnerde Lieberman eraan dat Nederland de nederzettingen als illegaal beschouwt en als een schending van Israëls verplichtingen onder het internationale vredesplan voor het Midden-Oosten.
Voor Liebermans komst was in het parlement de nodige kritiek geuit op Verhagen omdat hij de omstreden minister met alle diplomatieke egards ontving. Veel westerse landen nodigen Lieberman helemaal niet uit of ontvangen hem aan de achterdeur. Het verloop van het bezoek had één voordeel, constateerde de ambtenaar: de kritiek in het parlement had zich op Lieberman gericht in plaats van op Verhagen.
Maar het bezoek kreeg nog een staartje. Een week later maakte Israël de bouw van 900 nieuwe woningen in bezet Oost-Jeruzalem bekend. Verhagen was „woedend”, aldus het verslag van de ambassade, ook omdat Lieberman er niets over had gezegd tijdens zijn bezoek.
De stroom kritiek aan het adres van Turkije heeft de verhouding met het enige islamitische land dat een bondgenoot van Israël was zwaar ondermijnd. President Sarkozy’s Mediterrane Unie wil niet van de grond komen omdat Egypte nergens wil zijn waar Lieberman is. Hij had in 2008, nog als parlementslid, gezegd dat president Mubarak „naar de hel kon lopen”.
Maar Nederland kon hij straffeloos schofferen. Het vredesproces zit muurvast, in de nederzettingen wordt stug doorgebouwd maar de betrekkingen met Israël blijven prima. In het regeerakkoord staat uitdrukkelijk dat Nederland ernaar streeft de banden met Israël aan te halen.

vrijdag 21 januari 2011

Dissent

Tikt u met de muis op het plaatje en u ziet het zelf.

Tekst in Centre Pompidou in Parijs.

Jozephine Wortelboer


Vanmiddag zag ik in de etalage van galerie Smelik & Stokking in Amsterdam twee bronzen ijsvogels van beeldend kunstenaresse Jozephine Wortelboer. In haar werk laat zij regelmatig dieren zien die uit proportie zijn, te grote snavel, te lange stelten, te brede poten. Door Wortelboer's beeldjes beseft de kijker hoe die vertederende wanverhouding de overleving heeft betekend van deze beestjes. De evolutie is logica in de praktijk. Het raadsel is evenwel dat wij het toch als onevenredigheid zien, maar weer net geen disharmonie. Het doet ons lachen. Ook al zo raadselachtig, alsof diep in ons een soort oermodel is ingeprent van hoe iets er eigenlijk uit moet zien.  Zo'n kleine ijsvogel met zo'n brutaal grote snavel, geen gezicht en toch sympathiseren we met deze kleine rakker. Jozephine's lelieloper met die veel te grote platte poten is hartveroverend. Het is net als onze hond Animal, een springer spaniel, die overal waar hij binnentreedt onmiddellijk geaaid wordt door wildvreemden, terwijl zijn neus belachelijk groot is, zo groot dat hij hem 's avonds op de stoelleuning laat rusten. De natuur experimenteert met al het levende. De ander, de afwijkende, het disproportionele, het schijnbaar onaangepaste is onze redding. Verandering is onze overleving. Daarom ook is het enige bestendige in het leven verandering.

Tony Blair 15



Tony Blair 'regrets' Iraq dead in Chilcot grilling



Click to play
Tony Blair: "I think it is right to say it and it is what I feel."

Related stories

Tony Blair has said he "regrets deeply and profoundly the loss of life" during and after the 2003 Iraq war.
The ex-PM said his refusal to express regret for the decisions that led to war at his first appearance before the committee had been misinterpreted.
But his words were met with cries of "too late" from the public gallery.
Mr Blair also urged the West to stop apologising for its actions in Iraq and warned of the threat from Iran, during a four-hour grilling by the inquiry.
Asked whether what had happened in Iraq had made the risk from Iran and other countries developing nuclear weapons worse, rather than better, he said: "I don't think so."
'Wretched policy'
Mr Blair, who is now a UN Middle East peace envoy, said there was "a looming and coming challenge" from Iran.
"I am out in that region the whole time. I see the impact and influence of Iran everywhere. It is negative, destabilising and it is supportive of terrorist groups. It is doing everything it can to impede progress in the Middle East peace process, and to facilitate a situation in which that region cannot embark on a process of modernisation it so urgently needs.
"And this is not because we have done something. At some point - and I say this to you with all the passion I possibly can - the West has got to get out of what I think is this wretched policy, or posture, of apology for believing that we are causing what the Iranians are doing, or what these extremists are doing. The fact is we are not.
"The fact is they are doing it because they disagree fundamentally with our way of life and they will carry on doing it unless they are met with the requisite determination and, if necessary, force."

THE STORY SO FAR...

  • Britain joins US-led invasion of Iraq in March 2003 despite failing to secure a second UN resolution justifying the use of force.
  • In June 2009, after the last UK troops leave Iraq, Gordon Brown announces Chilcot inquiry to "learn the lessons" of Iraq war.
  • Hearings start 14 months ago, in November 2009, with former top civil servants, spy chiefs, diplomats and military commanders all giving evidence
  • In January 2010, Tony Blair is grilled for six hours by the panel
  • He says the war made the world a safer place and he has "no regrets" about removing Saddam Hussein
  • The committee is expected to publish its report later this year
In a personal statement at the end of his evidence session, Mr Blair said it was never his "meaning or intention" to say he had no regrets about the loss of life in Iraq when he appeared before the Iraq inquiry last January.
"I wanted to make that clear, that of course, I regret deeply and profoundly the loss of life, whether from our own armed forces, those of other nations, the civilians who helped people in Iraq, or the Iraqis themselves and I just wanted to say that because it is right to say that and it is what I feel."
Committee chairman Sir John Chilcot had to tell the public gallery to be quiet as some members shouted "too late".
Several people walked out and Rose Gentle, who son was killed in Iraq, told the former prime minister that she did not believe him, adding: "I hope you can live with it".
Earlier, Mr Blair revealed that he had privately assured US President George Bush "you can count on us" eight months before the invasion.
He also revealed he disregarded Lord Goldsmith's warning that attacking Iraq would be illegal without further UN backing because the advice was "provisional".
The ex-PM said he had believed his top legal officer would change his position on whether a second UN resolution justifying force was needed when he knew the full details of the negotiations.
'Difficulties'
Sir John repeated his call for the private statements Mr Blair made to Mr Bush and then US defence secretary Donald Rumsfeld in July 2002, to be made public, saying it the panel was "disappointed" this had not happened.


Click to play
Mr Blair told the inquiry he "would be astonished" if the Cabinet did not know military preparations were under way
The panel have seen the notes but they will remain secret after Cabinet Secretary Gus O'Donnell said releasing them would compromise diplomatic confidentiality.
Mr Blair said that although he agreed with Sir Gus's decision, he was "not going to hide behind the cabinet secretary".
Summing up the contents of the statements, he said he had told Mr Bush: "You can count on us, we are going to be with you in tackling this, but here are the difficulties."
The message he wanted to get across, he added, was "whatever the political heat, if I think this is the right thing to do I am going to be with you, I am not going to back out if the going gets tough. On the other hand, here are the difficulties and the UN route is the right way to go".
'Tapestry of deceit'
Mr Blair was also quizzed about apparent discrepancies between what he told the committee in January 2010 and recent statements to the committee by his Attorney General Lord Goldsmith.
Lord Goldsmith said he had been "uncomfortable" with statements Mr Blair made in the Commons ahead of the war suggesting Iraq could be attacked without UN authorisation, when he was warning at the time that such a move would be illegal.
Mr Blair said he was also "uncomfortable" at the time but was trying to make the "political" case for military action, rather than a "legal declaration".
Asked if Lord Goldsmith's legal doubts constrained him from making a commitment to the US, Mr Blair said "No", adding that airing legal doubts at that time would have damaged the coalition and encouraged Saddam.
He said he was convinced that if Lord Goldsmith spoke to Sir Jeremy Greenstock, the UK's then ambassador to the UN, and to "the Americans" he would change his mind on the legality of war, which turned out to be the case.
Mr Blair issued a 26 page written statement ahead of his appearance in response to more than 100 detailed questions from the inquiry panel, in which, among other things, he set out the process by which he said Lord Goldsmith changed his mind.
The inquiry also released a note from Mr Blair to Jonathan Powell, his chief of staff, shortly before his visit to then US President George Bush's ranch in Crawford, Texas, in April 2002, in which he argued that Labour should be "gung-ho" about dealing with Saddam Hussein.
Giving his reaction to Mr Blair's appearance, Former Lib Dem leader Sir Menzies Campbell said Mr Blair's "evangelical, even messianic, determination" to confront Saddam Hussein meant he had ignored anyone with misgivings.
The public were not given the "full information" about the extent of division in the government over the issue, he told the BBC.
SNP leader and Scottish first minister Alex Salmond accused Mr Blair of weaving a "tapestry of deceit".

More on This Story

Related stories

De Holocaust Is Geen Rechtvaardiging meer Voor Joodse Nazi's

Eitan Bronstein, bezig de geschiedenis van straten, wijken en steden terug te geven aan Palestijnen en daarmee aan de Joden in Israël. . Zev...