Er is een nieuwe Russische heilige en zijn naam is Michael Khodorkovsky. Deze voormalige oliemagnaat zat bijna tien jaar in een Russische gevangenis wegens onder meer grootschalige fraude. Hij leidde tot zijn arrestatie in 2003 het enorme Russische olieconcern Yukos, toen eigenaar van een groot deel der Russische olievoorraden. Khodorkovsky had dit in de jaren negentig van de vorige eeuw in zijn bezit gekregen.
Henry Kissinger
Het was de periode toen Rusland onder Amerikaanse controle stond met als president Boris Jeltsin, een alcoholicus die toeliet dat zijn vrienden ‘zakenlui’ en met steun van de EU en de VS het land plunderden. Een beleid dat volgens een Britse universiteitsstudie aan ongeveer 1 miljoen Russen het leven heeft gekost, vooral door het gebrek aan een sociaal vangnet en de door het IMF geïntroduceerde massale armoede.
In die periode konden figuren als Boris Berezovsky, een man die de media grotendeels controleerde en agent was van o.m. de Britse MI6, en Khodorkovsky zich op luttele jaren tot miljardair opwerken. Met naast hen mensen die omkwamen van honger en ontbering. Het is geen toeval dat de term business man in het Russisch een synoniem is voor gangster.
Toen dit westers feest op zijn einde liep ontwikkelde men in de VS het plan om de Russische kroonjuwelen definitief onder Amerikaanse controle te krijgen. En daarvoor schakelde men Henry Kissinger in, de man achter onder meer de Chileense staatsgreep van Augusto Pinochet in 1973 en de verovering van Oost-Timor in 1975 door Indonesië. Erg bloedige episodes.
Centraal in die strategie was de Open Russia Foundation waar Michael Khodorkovsky, Henry Kissinger, de wegens aandelenhandel met voorkennis veroordeelde speculant George Soros en de Britse lord Jacob Rotschild elkaar vonden. Ook de vroegere president George H. Bush de Oudere speelde hierin een belangrijke rol. Financier hiervan was Khodorkovsky.
De Carlyle Group
Het idee was dat de Amerikaanse Carlyle Group, een der meest invloedrijke holdings die ook ’s werelds grootste spionagedienst de NSA onder feitelijke controle heeft, via een ingewikkelde deal Yukos zou overnemen waarna men de buit dan ietwat gelijk zou verdelen tussen de twee grote Amerikaanse oliebedrijven, ExxonMobile en Chevron.
Het plan ging normaal in 2001 en 2002 in werking treden maar in het Kremlin was de steeds dronken Amerikaanse zetbaas Boris Jeltsin toen al vervangen door Vladimir Poetin en die had uiteraard in de gaten wat er aan de hand was. De plotse vriendschap tussen Kissinger en Khodorkovsky was ook geen geheim.
De zaak viel dan ook in het water met de arrestatie van Khodorkovsky en de gehele ontmanteling van Yukos. Het verhaal verklaart zijn arrestatie – alhoewel daar bijna zeker ook voldoende juridische gronden voor waren – en ook de reden waarom onze media er ook nu nog een heilige van maken, Sint Michael Khodorkovsky. De patroonheilige der plunderaars? 
Vladimir Poetin - 9jpg
De Russische president Vladimir Poetin wist te verhinderen dat de Russische olievoorraden in Amerikaanse handen vielen. Het leverde hem de eeuwige haat op van de Amerikaanse regering.
Toen Khodorkovsky een eerste maal voor de rechtbank verscheen slaagde de lokale Moskouse correspondent van The New York Times erin om in zijn serie verslagen van dit proces geen enkele Rus, behoudens dan Khodorkovsky, over de zaak aan het woord te laten. Desnoods belde hij voor commentaar zelfs naar een New Yorkse advocaat.
Het werd niets
Dit verhaal over Khodorkovsky en de Carlyle group is mede een van de reden voor de westerse woede over Poetin en al die herrie rond de vermeende mensenrechtenschendingen in Rusland. Men hoopte de gigantische Russische oliebronnen in handen te krijgen en het werd niets.
Ook het Britse olieconcern BP dat eveneens een groot stuk der Russische olievoorraden in handen had gekregen, moest via zakelijke manipulaties later er eveneens het veld ruimen. Het was echter hoe dan ook voor de Britten een uitermate goede deal geweest waaraan zij op enkele jaren tijd miljarden dollars verdienden. BP met de P van plunder.
Hier voerden de Britten dan maar uit wraak het lot van de Russische eveneens voor MI6 werkende Alexander Litvinenko op. Vermoord door de Russen claimde de Britse regering en de haar naar de mond pratende media.
Sinds de gelijkaardig eerder gepleegde moord met polonium op de Palestijnse leider Yasser Arafat weten wij echter dat ook hier een westerse veiligheidsdienst betrokken moet zijn. Zie hiervoor een eerder op deze blog geplaatst verhaal.
Maar van een zware crimineel een heilige maken, daar heeft men in onze media geen enkel probleem mee. U vraagt, wij schrijven.
Willy Van Damme