woensdag 14 oktober 2015

Boycot Amsterdam

Verklaringen, brieven, standpunten

Open brief aan het gemeentebestuur en de gemeenteraad van Amsterdam 5
oktober 2015
VIJF VOORMALIGE MEDEWERKERS VAN HET KOMITEE ZUIDELIJK AFRIKA EN DE WERKGROEP KAIROS DRINGEN ER IN EEN OPEN BRIEF BIJ HET AMSTERDAMSE STADSBESTUUR OP AAN OM GEEN SAMENWERKING AAN TE GAAN MET DE ISRAËLISCHE HOOFDSTAD TEL AVIV.
De auteurs herinneren Amsterdam aan zijn zelfbenoemde status van ‘Anti
Apartheids Stad’ en zijn lidmaatschap van de organisatie ‘Lagere
Overheden Tegen Apartheid’. Daarmee wilde het stadsbestuur voorkomen om
op enigerlei wijze betrokken te raken bij de Zuid-Afrikaanse Apartheid.
Dat was 30 jaar geleden. Inmiddels is gebleken dat deze Amsterdamse
stappen verre van symbolisch waren: het afzien van relaties met het
Apartheidsregime bleek van doorslaggevende betekenis in de strijd voor
gelijke rechten.
Op grond daarvan roepen de auteurs het Amsterdamse stadsbestuur op tot
eenzelfde principiële stellingname met betrekking tot Tel Aviv en
Israël: ‘Wij zeggen nu hetzelfde als we ten tijde van de apartheid in
Zuid-Afrika zeiden: samenwerking met een overheid die systematisch
basisrechten en het internationaal recht schendt, is onaanvaardbaar.’
Open brief aan het gemeentebestuur en de gemeenteraad van Amsterdam
T.a.v. De heer E. van der Laan, burgemeester
5 oktober 2015
Geachte heer Van der Laan,
Wij schrijven u, omdat wij apartheid verfoeien en daarom decennialang de strijd tegen de apartheid in Zuid-Afrika vanuit Nederland aktief hebben gesteund. Na het einde van de apartheid in Zuid-Afrika hebben wij onze aktiviteiten gericht op de ontwikkelingen in Israël en Palestina, en de Palestijnen waar mogelijk gesteund in hun strijd voor vrijheid, rechtvaardigheid en gelijkwaardigheid.
Wij hebben begrepen dat uw college deze week een besluit zal nemen over samenwerking tussen Amsterdam en Tel Aviv in Israël, een land waar apartheid nog steeds dagelijkse praktijk is. Vanuit onze gezamenlijke betrokkenheid bij de strijd tegen apartheid in zuidelijk Afrika willen wij u met klem vragen af te zien van een officiële samenwerking tussen Amsterdam en Tel Aviv.
Amsterdam heeft in de jaren ‘80 duidelijk stelling genomen tegen de apartheid door zich tot Anti-Apartheidsstad uit te roepen en zich aan te sluiten bij de organisatie Lagere Overheden Tegen Apartheid (LOTA). Het stadsbestuur wilde voorkomen dat het op enigerlei wijze de Zuidafrikaanse apartheid zou ondersteunen. De stad liet het niet bij woorden maar maakte het – onder meer door financiële steun te verlenen – mogelijk dat in Amsterdam een officieel ANC-kantoor kon worden geopend. De brief die Farid Esack u zeer recent stuurde getuigt van de waardering voor de rol die Amsterdam heeft gespeeld in de strijd tegen de apartheid.
In het huidige Israël gelden 50 wetten waardoor Palestijnen op tal van terreinen achtergesteld worden ten opzichte van joodse Israëliërs. Er is hierbij sprake van institutionele discriminatie: dergelijke wetten zijn verboden onder de Conventie tegen de Apartheid van de Verenigde Naties. Al deze discriminerende wetten zijn dus ook van kracht in Tel Aviv, de stad waarmee u een samenwerkingsverdrag wilt aangaan.
Tel Aviv kent een trieste geschiedenis: het is indertijd aangebouwd tegen de Palestijnse stad Jaffa, die nu geheel door Tel Aviv is opgeslokt. Tegenwoordig is Jaffa een wijk van Tel Aviv.
De stad Jaffa was vroeger een van grootste steden in Palestina. Er woonden 80.000 Palestijnen in de stad zelf en nog eens 40.000 Palestijnen in de steden en dorpen rondom Jaffa. De stad was het centrum van de Palestijnse economie totdat Zionistische milities tijdens de Nakba van 1948 95 procent van de inheemse Palestijnse bevolking met geweld verdreef. Sindsdien onthoudt Israël de gevluchte Palestijnen het recht op terugkeer – een onvervreemdbaar recht onder de internationale humanitaire verdragen –, en dus ook op terugkeer naar Tel Aviv. Veel vluchtelingen wonen sindsdien in Gaza, dat nu al bijna tien jaar in de wurggreep is van de Israëlische blokkade.
De Israëlische overheid schendt al decennialang de rechten van de Palestijnen die in de bezette gebieden, inclusief Oost-Jeruzalem, wonen. Zij beperkt onder meer hun recht op zelfbeschikking, hun bewegingsvrijheid, hun vrijheid van vergadering en hun vrijheid van meningsuiting, en geeft de Palestijnen doorgaans geen eerlijk proces. De overheid stimuleert de bouw van illegale Joodse nederzettingen op land dat van de Palestijnen gestolen is. Inmiddels wonen ruim 600.000 Israëliërs op de bezette Westelijke Jordaanoever. Dit, terwijl het overbrengen van de eigen bevolking naar bezet gebied een oorlogsmisdaad is volgens de Conventies van Genève.
De Verenigde Naties (zowel de Algemene Vergadering als de Veiligheidsraad en het Internationaal Gerechtshof) hebben Israël herhaaldelijk opgeroepen een einde te maken aan zijn schendingen van het internationaal recht. De Israëlische regering legt dergelijke resoluties en vonnissen naast zich neer, met als gevolg dat de situatie voor de Palestijnen steeds verder verslechtert.
Zuid-Afrikaanse leiders als Nelson Mandela en bisschop Desmond Tutu hebben daarom voorgesteld om Israël ter verantwoording te roepen via boycots, desinvesteringen en sancties. Deze aktiemiddelen bleken effectief bij de strijd tegen de apartheid in Zuid-Afrika. Nu kunnen ze een bijdrage leveren aan veranderingen in Israël en Palestina.
Ook als de gemeente goede bedoelingen zou hebben met deze samenwerking, is onze ervaring in de strijd tegen apartheid dat goede bedoelingen gemakkelijk misbruikt kunnen worden.
Wij zeggen nu hetzelfde als we ten tijde van de apartheid in Zuid-Afrika zeiden: samenwerking met een overheid die bassisrechten en het internationaal recht systematisch schendt is onaanvaardbaar.
Wij verzoeken u met klem af te zien van de voorgenomen samenwerking tussen Tel Aviv en Amsterdam.
Sietse Bosgra, Trineke Weijdema en Adri Nieuwhof, voormalig medewerkers Komitee Zuidelijk Afrika
Cor Groenendijk en Erik van den Bergh, voormalig medewerkers Werkgroep Kairos (christenen tegen apartheid)

Staat van Beleg in Amsterdam

[…] Na een 67-jarige ‘Staat van Beleg’ zien we de laatste maanden een situatie ontstaan die meer dan schrijnend onleefbaar is voor de Palestijnse bevolking. Een situatie waarin de Palestijnen beperkt worden in hun bewegingsvrijheid, woonrechten, scholing, werk, gezondheid en veiligheid. Denk aan de dagelijkse rijen mensen bij checkpoints waarbij intimidatie en geweld niet uitblijven. De restricties op reizen of tot bezet Palestina toegelaten te worden. De annexaties van land en de sloop of inname van huizen. De toenemende zeer gewelddadige aanvallen van kolonisten op Palestijnen, hun huizen, hun bezittingen, hun gewassen en op hun heiligdom de Al-Aqsa moskee in Jeruzalem.  Voor veel Palestijnen was de hittegolf van deze zomer met een dagelijkse uitval van elektriciteit en het frequent dichtdraaien van de waterkraan moordend! Water dat ook nog eens ondrinkbaar is. Dakloze families met hun kwetsbare bejaarden en kinderen staan straks voor een tweede winter op rij in de kou.

Kajsa Ollongren vertelt sprookjes

Clara Legene  20 september 2015
Bij WNL zit vanochtend Kajsa Ollongren (D66), wethouder economische zaken te Amsterdam, op de bank te babbelen over de fijne reis die ze net naar Israël heeft gemaakt. Om daar de meest fantastische start-ups te bekijken. Zodat ze ervan kon leren en Amsterdam opstoten in de vaart der volkeren.WNL Op Zondag 20 september
Dat ze er was voor een stedenband van Amsterdam met Tel-Aviv, vertelt ze er niet bij. En dat die start-up-story als legitimatie voor een stedenband met Tel Aviv al is onderuitgehaald, vertelt ze ook niet. In een in juni verschenen onderzoek naar technische innovatie en ondernemerschap in 90 steden wereldwijd, staat Amsterdam op een mooie vijfde plaats. En als Tel Aviv al in het onderzoek wordt genoemd, bungelt die stad meestal ergens onderaan

Geen opmerkingen:

Peter Flik en Chuck Berry-Promised Land

mijn unieke collega Peter Flik, die de vrijzinnig protestantse radio omroep de VPRO maakte is niet meer. ik koester duizenden herinneringen ...